ΘΕΜΑ 22.2 | Ο Χριστός θεραπεύει ένα δαιμονιζόμενο | Η ζωή του Θεανθρώπου Ιησού (7)

ΠΡΟΣΕΥΧΗ πριν από κάθε συνάντηση:

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας,

πνεῦμα φιλαρχίας καί ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δέ σωφρο

σύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ

δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταί

σματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,

ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ

Όπου κι αν βρεθείς κάτι νηστίσιμο θα βρεις! Τρελός κατάλογος νηστίσιμων γευμάτων και όχι μόνο.

Για την διευκόλυνσή σας στο θέμα της νηστείας έχουμε αναρτήσει τον παραπάνω κατάλογο. Όσοι θέλετε δείτε τον και εκτυπώστε τον.

Εισαγωγή

Φτάσαμε στη μέση της Σαρακοστής! Πότε πέρασαν τρεις εβδομάδες! Την τρίτη (Γ’) Κυριακή των νηστειών, η Εκκλησία τοποθετεί στο κέντρο των Ιερών Ναών τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Κυρίου, ανάμεσα σε λουλούδια που θα μοιραστούν ως ευλογία μαζί με το αντίδωρο, για να τον προσκυνήσουν οι πιστοί και να πάρουν δύναμη ώστε να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Με τη Σταύρωση του Κυρίου, ο σταυρός, το φρικτό αυτό όργανο βασανισμού που οδηγούσε τους ανθρώπους στον θάνατο, έγινε σύμβολο σωτηρίας και μας οδηγεί στην αιώνια ζωή! Είναι το στήριγμα των χριστιανών, το καύχημα της Εκκλησίας, το όπλο που καταπολεμά κάθε κακό. Ας ψάλλουμε λοιπόν μαζί δυνατά:

«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την Αγίαν Σου Ανάστασιν Δοξάζομεν!».

Κύρια αφήγηση ή διήγηση

Απέναντι από τη θάλασσα της Γαλιλαίας βρισκόταν η πόλη των Γαδαρηνών. Έξω από την πόλη αυτή ζούσε για πολλά χρόνια ένας δαιμονισμένος άνθρωπος. Γυμνός σαν αγρίμι, κατοικούσε στο κοιμητήριο που βρίσκονταν στην άκρη της πόλης. Οι κάτοικοι της περιοχής τον έδεναν με βαριές αλυσίδες για να μην κάνει κακό στον εαυτό του και στους άλλους. Εκείνος, όμως, συνεχώς τις έσπαγε και περιπλανιόταν αγριεμένος, προκαλώντας φόβο σ’ όποιον τύχαινε να τον συναντήσει.

Όταν ο Κύριος επισκέφτηκε τον τόπο εκείνο, βρέθηκε μπροστά στον δυστυχισμένο αυτόν άνθρωπο. Ο Ιησούς, αντικρίζοντάς τον με αγάπη, τον ρώτησε πώς είναι το όνομά του, παρόλο που, ως παντογνώστης, γνώριζε πολύ καλά την απάντηση: «Λεγεών» (δηλαδή ταξιαρχία, στρατός!) ακούστηκε να λέει ο ταλαίπωρος άνθρωπος. Δε μιλούσε βέβαια ο ίδιος, μα τα πολλά δαιμόνια που κατοικούσαν μέσα του! Αναγνωρίζοντας τη Θεότητα του Κυρίου, έτρεμαν μπροστά Του!

Άρχισαν να Τον παρακαλούν να μην τα στείλει στο αιώνιο σκοτάδι, όπως τους ταίριαζε, αλλά να τους επιτρέψει να μπουν στην αγέλη των χοίρων που έβοσκαν κοντά στο βουνό. Τον παρακαλούσαν, γιατί από μόνα τους δεν έχουν, βέβαια, καμία απολύτως εξουσία στη δημιουργία του Θεού. Εκείνος τους επέτρεψε να μπουν στα ακάθαρτα γουρούνια, που, αντίθετα με το Νόμο του Μωυσή, έτρεφαν οι βοσκοί της περιοχής. Ήθελε να δουν όλοι ότι, όπου κατοικούν οι δαίμονες, εκεί υπάρχει η καταστροφή και ο θάνατος, τόσο για την ψυχή όσο και για το σώμα. Πράγματι: την επόμενη στιγμή όλο το κοπάδι έπεσε με ορμή μέσα στη θάλασσα κι αφανίστηκε στα νερά!

Ο λυτρωμένος απ’ το μαρτύριο τόσων χρόνων άνθρωπος γαλήνεψε και καθόταν ντυμένος και ήρεμος στα πόδια του Ιησού, ταπεινός μαθητής Του. Αμέσως οι βοσκοί των χοίρων γύρισαν στην πόλη και διηγήθηκαν όσα είχαν συμβεί. Όλος ο λαός βγήκε τρέχοντας, για να δει τι έγινε. Μόλις όμως αντίκρισαν εκείνον που μέχρι χτες φερόταν σαν ανήμερο θηρίο να τους κοιτάζει ειρηνικός, φοβήθηκαν! Σκέφτηκαν πως ο Χριστός, έχοντας κάνει τέτοιο θαύμα, θα ήξερε και τις δικές τους αμαρτίες, καθώς και τη σοβαρή τους παρακοή στο μωσαϊκό νόμο. Οι Γαδαρηνοί δεν άκουγαν την εντολή του Θεού και πουλούσαν το απαγορευμένο κρέας των γουρουνιών σε ειδωλολάτρες, μια και δεν επιτρεπόταν στους Ισραηλίτες να το φάνε. Ίσως φαίνονταν πιστοί, αλλά η ζωή τους ήταν μακριά από το θέλημα του Θεού. Κι έτσι, αντί να υποδεχτούν τον Κύριο με χαρά, Του ζήτησαν να φύγει από τα σύνορα της πόλης τους! Δεν είχαν το θάρρος και την ταπείνωση να παραδεχτούν το λάθος τους και να ζητήσουν συγγνώμη. Προτίμησαν να διώξουν τον Χριστό, παρά ν’ αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο.

Το θαύμα που μόλις ακούσαμε είναι ένα φωτεινό παράδειγμα κι ολοζώντανη απόδειξη ότι ο Χριστός μας εξουσιάζει τα πάντα και ότι μπροστά Του τρέμουν οι δαίμονες και εξαφανίζονται. Κι ο Ιησούς, που πάντοτε σέβεται την ελευθερία και τις αποφάσεις μας, μπήκε στο καραβάκι κι έφυγε απ’ την πόλη των Γαδαρηνών, παρόλο που τούτο δεν ήταν για το καλό τους. Οι Γαδαρηνοί είχαν μια ανεκτίμητη ευκαιρία να ζητήσουν τη βοήθεια του Κυρίου, ώστε να θεραπεύσει κι άλλους ανθρώπους που είχαν ανάγκη και να τους συμπαρασταθεί σε κάθε πρόβλημα και δυσκολία. Κι όμως, την έχασαν. Αντί, βλέποντας το θαύμα, να πιστέψουν και να μετανοήσουν, εκείνοι νοιάζονταν για τα ζώα που πνίγηκαν και τα χαμένα παράνομα χρήματά τους. Κι έτσι έμειναν αμετανόητοι, μακριά από την ελευθερία που ήρθε να μας χαρίσει ο Κύριος.

Μην ξεχνάμε: Την Αγία Σαρακοστή

η Εκκλησία αυξάνει την καθημερινή προσευχή των πιστών με το Μεγάλο Απόδειπνο
και τη διάρκεια της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας, τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου αντί αυτής του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και
- μας καλεί πιο συχνά στους Ιερούς Ναούς για ειδικές Ιερές Ακολουθίες:
εκτός των Κατανυκτικών Εσπερινών τα απογεύματα των Κυριακών,
τελούνται προηγιασμένες Θείες Λειτουργίες τις Τετάρτες και τις Παρασκευές
και φυσικά ψέλνονται κάθε Παρασκευή οι Χαιρετισμοί στην Θεοτόκο Μαρία .
Κι εμείς εδώ αλλάζουμε την προσευχή μας και λέμε:
“Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου…” Ποιος ξέρει την υπόλοιπη προσευχή;

Πρακτική εφαρμογή

1. Τα δαιμόνια κάποτε ήταν άγγελοι. Θέλοντας, όμως, να χρησιμοποιήσουν εγωιστικά κι εξουσιαστικά τα χαρίσματά τους, χωρίστηκαν από τους άλλους αγγέλους και έγιναν δαίμονες, μαύροι και απαίσιοι. Αυτό που πια επιθυμούν, είναι να απομακρύνουν τους ανθρώπους από το Θεό και να τους καταστρέψουν.

Ο κατηχητής σε αυτό το μάθημα θα πρέπει να προσέξει πολύ, ώστε να μην τρομοκρατηθούν τα παιδιά ακούγοντας για δαιμόνια και δαιμονισμένους.

Θα πρέπει να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν πολύ καλά πως οι δυνάμεις του σκότους δεν είναι ισχυρές. Οι άνθρωποι τις κάνουν δυνατές με το να απομακρύνονται από το Θεό. Όσο απομακρυνόμαστε από τον Θεό δίνουμε δικαιώματα στο διάβολο. Αντίθετα όταν είμαστε κοντά στο Θεό, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Εκείνος εξουσιάζει τα πάντα και μπροστά Του τρέμουν οι δαίμονες και εξαφανίζονται. Ο διάβολος δεν έχει καμία εξουσία πάνω μας, εάν εμείς δεν του το επιτρέψουμε. Γι’ αυτό πρέπει να ζούμε κοντά στο Θεό, να εκκλησιαζόμαστε, να μετανοούμε για τις αμαρτίες μας και να κοινωνούμε τακτικά το Σώμα και το Αίμα Του.

2. Πολλοί άνθρωποι, ενώ βλέπουν να γίνονται θαύματα στη ζωή τους, δεν δίνουν σημασία. Ακριβώς αυτό έκαναν και οι Γαδαρηνοί.

Προτίμησαν να διώξουν το Χριστό, αν και είδαν ολοζώντανο το θαύμα μπροστά τους, παρά ν’ αλλάξουν τη ζωή τους προς το καλύτερο. Καθημερινά γύρω μας γίνονται θαύματα. Εμείς μήπως αδιαφορούμε ή προσπαθούμε να τα εξηγήσουμε με τη λογική, ενώ αυτό που ζούμε είναι ένα θαύμα; ‘Οπως π.χ. θαύμα της φύσης που έφτιαξε ο Θεός είναι ο έναστρος ουρανός και τα αστέρια που δεν συγκρούοντια μεταξύ τους; Γιατί δεν τιο αναγνωρίζουμε;

3. Η συναίσθηση ότι κάνω αμαρτίες δεν σημαίνει ότι αυτόματα και μετανοώ. Οι Γαδαρηνοί κατάλαβαν πως αμάρταναν με την εκτροφή των χοίρων, (διότι σύμφωνα με τον Εβραϊκό νόμο δεν επιτρεπόταν να τρώνε χοιρινό κρέας) αλλά παρέμειναν αμετανόητοι.

Κι εμείς γνωρίζουμε αν κάτι που κάνουμε ή λέμε ή σκεφτόμαστε είναι καλό ή όχι. Η συνείδησή μας άλλωστε μας ελέγχει. Εμείς κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε και δεν ακούμε αυτή τον εσωτερικό εαυτό μας που μας ειδοποιεί κάθε φορά που αμαρτάνουμε και μας λέει π.χ. Κώστα, Μαρία, Γιάννη δεν έπρεπε να βρίσεις, να νευριάσεις, να κτυπήσεις, να μιλήσεις άσχημα στους γονείς σου…. Εκτός από τυφλοί, είμαστε και κουφοί! Θα πρέπει να υπακούσουμε στην εσωτερική φωνή και να ζητήσουμε συγγνώμη ή να διορθώσουμε το λάθος που κάναμε και όχι να κάνουμε τον χαζό.

4. Ο Θεός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου τόσο, ώστε με θλίψη απομακρύνεται από κοντά μας, όταν εμείς αρνούμαστε να είμαστε κοντά Του.

Αν δεν καλέσουμε μέσα μας τον Χριστό με τη μετάνοια, την Ιερά Εξομολόγηση και τη συμμετοχή μας στη Θεία Κοινωνία, Εκείνος θα απομακρυνθεί διακριτικά από κοντά μας όπως έκανε στα Γάδαρα. Κύριε, άνοιξέ μας τα μάτια και τα αυτιά για να έρθουμε κοντά Σου! Προσοχή, παιδιά! Μακριά από την αδιαφορία, τον εγωισμό και την αμετανοησία!

5. Η απέραντη αγάπη και φιλανθρωπία του Χριστού μάς δίνει καθημερινά ευκαιρίες να επιστρέψουμε κοντά Του, αρκεί πρώτα να Του ζητήσουμε να μας συγχωρήσει.

ΣΧΕΤΙΚΟ BINTEO:

Κ Δ επ 7 Ο Χριστός θεραπεύει τον δαιμονιζόμενο των Γαδαρηνών

Στο παρακάτω λινκ επιλέξτε όποια παιχνίδια θέλετε και παίξτε με τα παιδιά σας.

Παιχνίδια για παιδιά Δημοτικού στο κατηχητικό

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Φουντουνομαχίες!
- Τα παιδιά, αφού πλύνουν/απολυμάνουν τα χέρια τους, παίρνουν ένα φουντούνι στο «καλό» τους χέρι (ναι, είναι νηστίσιμα!). Με το σύνθημα, πετάνε το φουντούνι στον αέρα και προσπαθούν να το φάνε πριν αυτό πέσει κάτω. Όποιοι το καταφέρουν περνούν στον δεύτερο γύρο. Εκεί επαναλαμβάνουν τη δοκιμασία. Όσοι τα καταφέρουν δεύτερη φορά, είναι νικητές και ονομάζονται επίσημα φουντουνοπρωταθλητές!

Θα πέσει πολύ… μπαλόνι
- Τα παιδιά χωρίζονται σε ισοδύναμες ομάδες των τριών ή τεσσάρων ατόμων. Κάθε ομάδα σχηματίζει έναν μικρό κύκλο. Τα παιδιά έχουν τα χέρια πίσω από την πλάτη. Σε κάθε ομάδα δίνεται ένα μπαλόνι το οποίο πρέπει να εμποδήσουν να ακουμπήσει στο έδαφος, χτυπώντας το με το κεφάλι, τους ώμους, τα πόδια, την κοιλιά (με λίγα λόγια χωρίς να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους). Όποια ομάδα κρατήσει στον αέρα περισσότερη ώρα το μπαλόνι, νικάει.

Καλή Επιτυχία!!!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά από κάθε συνάντηση:

Όλα τα παιδιά μαζί με τον κατηχητή, γονατισμέμοι μπροστά από το εικόνισμα του Χρι στού στο ιερό τέμπλο θα εκφωνήσουμε την προσευχή του Αγίου Εφραίμ, λέγοντας στο τέλος όλοι μαζί το “Δι’ εὐχῶν…”

[Από πριν πρέπει να έχουμε βγάλει φωτοτυπίες την προσευχή για να την μοιράσουμε στα παιδιά].