ΘΕΜΑ 20.2 Θέλω κι εγώ να γίνω ιερέας

ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

10 χρόνια Νεότητα Ι. Μητροπόλεως Φωκίδος

Σεβαστοί πατέρες ευλογείτε και αγαπητοί αδελφοί κατηχητές χαίρετε. Παρακαλούμε να μας αποστείλετε ΑΜΕΣΑ στο e-mail: info.grnef@gmail.com

1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ: Να γράψετε ένα μικρό ιστορικό σαν έκθεση που αφορά την πορεία του κατηχητικού από την έναρξη των κατηχητικών επί Θεοκτίστου από τον Οκτ. 2015 έως σήμερα 2025. Π.χ.: Το κατηχητικό μας ανήκει στην ενορία τάδε…………. που βρίσκεται στ………… και έχει τάδε κατοίκους….. Ξεκινήσαμε τον Οκτ. του 2015 με πολλές δυσκολἰες και χωρίς να υπάρχει κάτι ανάλογο πριν. Αρχικά ήρθαν ………..λίγα παιδιά (π.χ. 10), αλλά σήμερα έχουν γίνει 20, 30 κλπ. και κάποιες άλλες πληροφορίες που να βοηθούν κάποιον να καταλάβει τι πνευματική εργασία έχει γίνει στο κατηχητικό.

2. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Μια ή περισσότερες φωτογραφίες ολόκληρης της ομάδας του κατηχητικού σας μαζί με εσάς και τους τυχόν βοηθούς σας.

Αναμένοντας την απάντησή σας

π. Αυγουστίνος

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Χαίρετε καλά μας παιδάκια!!! Τί κάνετε; Πώς πάνε οι πρόβες για την γιορτή της 25ης Μαρτίου; Διπλή γιορτή, ε;;
Για θυμίστε μου τι γιορτάζουμε; Καλέ όλοι θα πείτε! Για να ακούσω…
Πολύ σωστά! Τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, όπου ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε στην Παναγιά μας την χαρούμενη είδηση πως θα γεννήσει τον Χριστούλη μας, τον Σωτήρα του κόσμου, αλλά γιορτάζουμε και την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τους Τούρκους, που ζούσαμε οι Έλληνες στην σκλαβιά για 400 χρόνια!!!

Έτσι λοιπόν, παιδιά μου, πρέπει να πάμε εκείνη την μέρα, όλοι στην Εκκλησία, να κοινωνήσουμε και να ευχαριστήσουμε την Παναγιά μας και μετά όλοι στην Παρέλαση να τιμήσουμε τους ήρωες μας , που έδωσαν την ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι!!!

Ωχ! Με όλα τα γιορτινά μας ξεχάσαμε πως βρισκόμαστε στην μέση της Σαρακοστής και πρέπει να κόψουμε και το 3ο ποδαράκι της κυρά -Σαρακοστής!!!
Αυτή την Κυριακή ο καλός μας ιερέας θα βγάλει τον Σταυρό στην μέση του Ναού και όλοι εμείς οι πιστοί θα τον προσκυνήσουμε για να πάρουμε δύναμη για την υπόλοιπη νηστεία!!!

ΘΕΜΑ: ΘΕΛΩ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΙΕΡΕΑΣ

Στάδιο 1^ο: «Βιώνοντας»

Νομίζω ότι περισσότεροι/ ες από εσάς ή μάλλον όλοι σας γνωρίζετε ή τουλάχιστον έχετε δει τον ιερέα της ενορίας σας ή του κατηχητικού σας (αν έχετε κατηχητή κληρικό).

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί αποφάσισε να γίνει ιερέας; Γιατί του αρέσει να φοράει μαύρα ρούχα όλη μέρα; Ή για να σηκώνεται νωρίς- νωρίς το πρωί να πάει στην Εκκλησία;

 Στάδιο 2^ο: «Γνωρίζοντας μέσω της εμπειρίας»

Αν ρωτήσετε τους περισσότερους κληρικούς, θα σας απαντήσουν ότι η απόφαση της ιεροσύνης είναι «θεία κλήση». Θεία κλήση είναι η τάση του ανθρώπου να αφιερωθεί στον Θεό, η οποία προέρχεται από την προθυμία της φύσης του ανθρώπου να αφιερωθεί στον Θεό (είναι δηλαδή έμφυτη) αλλά και από την «κλήση» του Θεού στον άνθρωπο που επιθυμεί να αφιερώσει ολόκληρη την ζωή του σε Αυτόν!

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του μοναχισμού! Λόγω της σημαντικότητας του μυστηρίου της ιεροσύνης, η Εκκλησία μας αφιέρωσε την Τρίτη εβδομάδα της Σαρακοστής στην ιεροσύνη. Έτσι η εβδομάδα αυτή ονομάζεται «Εβδομάδα Ιερατικών Κλήσεων» και προβάλλεται το κάλεσμα που απευθύνει ο ίδιος ο Θεός κυρίως στους νέους για να ακολουθήσουν και αυτοί τον δρόμο της αφιέρωσης στον Θεό και της διακονίας της Εκκλησίας.

 Στάδιο 3^ο: «Εξερευνώντας & αναλύοντας»

Πως ξεκίνησε να υπάρχει η ιεροσύνη στους ανθρώπους; Ο Χριστός μας ως Μέγας Αρχιερέας, που έχει ολόκληρη την ιεροσύνη, μετέδωσε την ιεροσύνη του και στους ανθρώπους. Οι πρώτοι που έλαβαν την ιεροσύνη απευθείας από τον Χριστό είναι οι Απόστολοι, οι οποίοι με τη σειρά τους τη μετέδωσαν στους δικούς τους μαθητές, οι μαθητές τους τη μετέδωσαν στους διαδόχους τους κ.λπ. Αυτή η αλυσίδα, η διαδοχή δηλαδή της ιεροσύνης από τον Χριστό μέσω των Αποστόλων, των μαθητών τους κ.λπ. ονομάζεται «αποστολική διαδοχή» και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Γι’ αυτό, όταν συναντάμε κάποιον ιερέα λέμε ότι παίρνουμε την ευχή του, διότι παίρνοντας την ευχή του ασπαζόμαστε το χέρι του αρχιερέα που τον χειροτόνησε και των προηγούμενων γενεών του μέχρι την εποχή των Αποστόλων.

Πάνω από όλους όμως ασπαζόμαστε τον Μέγα Αρχιερέα, ο οποίος είναι ο Χριστός μας, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο οποίος ήρθε στη γη και έτσι μετέδωσε την ιεροσύνη και στους ανθρώπους. Ιεροσύνη όμως δεν έλαβαν μόνο οι απόστολοι και μαθητές του Χριστού και οι διάδοχοί τους. Ιεροσύνη μπορούν να λάβουν και όλοι όσοι βαπτίζονται χριστιανοί, οι οποίοι μέσω του βαπτίσματος και του χρίσματος λαμβάνουν αυτομάτως μέρος της ιεροσύνης του Χριστού.

Ποιους αφορά το μυστήριο και ποιοι είναι οι βαθμοί της ιεροσύνης; Το μυστήριο της ιεροσύνης δεν αφορά όλους τους πιστούς της Εκκλησίας αλλά μόνο εκείνους που κλήθηκαν να υπηρετήσουν τον Θεό, δηλαδή τους κληρικούς μας. Για να γίνει κάποιος κληρικός πρέπει να έχει την έγκριση του πνευματικού στον οποίο εξομολογείται και από τον επίσκοπο.

Υπάρχουν δυο ειδών κληρικοί: οι ιερομόναχοι και οι έγγαμοι. Οι ιερομόναχοι, είναι άνδρες οι οποίοι πρώτα έγιναν μοναχοί και έπειτα χειροτονήθηκαν από τον επίσκοπό τους ιερείς. Οι ιερομόναχοι ζουν στο μοναστήρι στο οποίο αφιερώθηκαν και τελούν τα μυστήρια της Εκκλησίας είτε στο μοναστήρι τους είτε σε κάποια ενορία του τόπου τους που έχει ανάγκη ιερέα. Οι έγγαμοι ιερείς, είναι άνδρες οι οποίοι πρώτα παντρεύτηκαν και έπειτα χειροτονήθηκαν και αυτοί από τον επίσκοπό τους. Οι έγγαμοι ιερείς ζουν στο σπίτι με την οικογένειά τους, μπορούν να έχουν παιδιά και τελούν τα μυστήρια της Εκκλησίας μας στην ενορία που τους ορίζει ο επίσκοπος.

Η ιεροσύνη έχει τρεις βαθμούς : 1. του διακόνου, 2. του ιερέα και 3. του επισκόπου. Ολόκληρη την ιεροσύνη την έχει μόνο ο επίσκοπος, ο οποίος μπορεί να τελέσει το μυστήριο της ιεροσύνης, τις χειροτονίες δηλ. και του καθαγιασμού των ναών. Οι ιερείς μπορούν με την άδεια του επισκόπου τους να τελέσουν όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας μας (Βάπτισμα, Χρίσμα, Θεία Ευχαριστία, Ευχέλαιο, Μετάνοια (Εξομολόγηση), Γάμος εκτός της Ιερωσύνης . Ο διάκονος δεν έχει πλήρη βαθμό ιεροσύνης. Ουσιαστικά λειτουργεί ως βοηθός του επισκόπου ή του ιερέα στα Μυστήρια.

4^ο: «Εφαρμόζοντας & αξιολογώντας»

Θα μου πείτε τα αγόρια ότι εμείς είμαστε μικρά παιδιά, δεν περνάει καν από το μυαλό μας να γίνουμε ιερείς. Σωστά τα λέτε! Όσο είμαστε ακόμα παιδιά, συνήθως δύσκολα μας περνάνε από το μυαλό τέτοια πράγματα (εκτός εξαιρέσεων). Υπάρχουν όμως αγόρια είτε της ηλικίας σας, είτε μικρότερα, είτε μεγαλύτερα τα οποία νιώθουν αυτό το κάλεσμα του Θεού και το καλλιεργούν. Το καλλιεργούν πηγαίνοντας στις ακολουθίες της Εκκλησίας, μεταλαμβάνοντας το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, με προσευχή, κάνοντας καλές πράξεις (όπως ελεημοσύνη σε κάποιον φτωχό συνάνθρωπο) κ.λπ.. Με αυτούς τους τρόπους δείχνουν την αγάπη τους πρώτα από όλα στον Θεό και έπειτα στους συνανθρώπους τους.

Η ιεροσύνη λοιπόν έρχεται σε όσους άνδρες την επιθυμούν ως μυστήριο που βοηθά στην ολοκλήρωση της αποστολής ενός ανθρώπου που θέλει να αγαπά πάνω από όλα τον Θεό. Όταν ένας νεαρός αποφασίζει να χειροτονηθεί, του δίνεται το χάρισμα της ιεροσύνης λόγω της μεγάλης αγάπης του Θεού, έχοντας έτσι την ευκαιρία με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος να μπει σε μια ενορία και να διακονήσει με αγάπη τις ανάγκες των ενοριτών του. Αν κάποιος από εσάς αγαπά τον Θεό και επιθυμεί να καλλιεργήσει και να ενισχύσει αυτό το κάλεσμα του Θεού, μπορεί με την άδεια του πνευματικού του και του επισκόπου να αποφασίσει αν θα προχωρήσει σε χειροτονία.

Ως απλοί άνθρωποι, αγόρια και κορίτσια, οφείλουμε απέναντι στους κληρικούς μας να συμπεριφερόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο. Ο κληρικός μπορεί να είναι άνθρωπος σαν και εμάς αλλά η ιεροσύνη που φέρει χρειάζεται σεβασμό. Για παράδειγμα: όταν συναντάμε έναν ιερέα στον δρόμο πως θα τον χαιρετήσουμε; Θα του πούμε «Καλημέρα/ καλησπέρα πάτερ»; Θα του πούμε να «άντε γεια τα λέμε»; Σίγουρα αυτοί οι χαιρετισμοί που λέμε μεταξύ μας δεν αρμόζουν σε έναν ιερέα του Θεού. Σε έναν ιερέα λοιπόν όταν τον συναντάμε του λέμε «Ευλογείτε πάτερ ή την ευχή σας πάτερ», ζητώντας έτσι να μας δώσει την ευλογία του Θεού. Ο ιερέας, έχοντας επίγνωση ότι η ιεροσύνη είναι ένα αξίωμα που του έδωσε ο Θεός και όχι δικό του, μας απαντά «Την ευχή του Κυρίου να έχεις» ή για πιο σύντομα «Του Κυρίου». Αν θέλουμε ή αν είναι γνωστός μας ο ιερέας μπορούμε να πάρουμε την ευχή του, να φιλήσουμε δηλαδή το δεξί του χέρι, ασπαζόμενοι με αυτόν τον τρόπο τον ίδιο τον Χριστό μας, τον Μέγα Αρχιερέα.

Υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό πράγμα που κάνουμε εναντίων των κληρικών και είναι μεγάλο αμάρτημα. Μπορεί κάποια στιγμή να ακούσουμε από τους μεγαλύτερους ή από τις ειδήσεις ή να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια έναν κληρικό να κάνει κάτι άσεμνο ή κάτι που δεν αρμόζει σε έναν ιερέα (π.χ. να τρώει κρέας σε περίοδο νηστείας). Οι περισσότεροι από εμάς, βλέποντας έναν ιερέα για παράδειγμα να μην νηστεύει σε περίοδο νηστείας, θα σκεφτούμε άσχημα πράγματα για αυτόν και θα τον κατακρίνουμε σε άλλους «Να ο ιερέας μας λέει να νηστέψουμε και ο ίδιος δεν νηστεύει». Ναι αλλά δεν γνωρίζουμε αν ο ιερέας έχει κάποιο πρόβλημα υγείας και ο γιατρός του έχει πει να τρώει κρέας για την ασθένειά του. Ας προσπαθούμε να μη κατακρίνουμε όχι μόνο τους ιερείς αλλά και όλους τους ανθρώπους. Απλά η ιεροκρισία, η κατάκριση δηλαδή των ιερέων είναι μεγαλύτερο αμάρτημα καθώς κατακρίνουμε έναν λειτουργό του Θεού. Ας προσπαθούμε λοιπόν να βάζουμε για όλους τον καλό λογισμό και ιδιαίτερα για τους κληρικούς μας που άνθρωποι είναι και αυτοί με τις αδυναμίες τους, αλλά αφιέρωσαν την ζωή τους στον Θεό και στην διακονία των ψυχών μας.

Συμπέρασμα:

Ο κληρικός είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έλαβε από τον Θεό το χάρισμα να τελεί τα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Αφιερώνει ολόκληρη τη ζωή του στην αγάπη του Θεού και στην διακονία των πιστών της ενορίας που ορίστηκε να αναλάβει. Οφείλουμε να σεβόμαστε και να αγαπάμε τους κληρικούς ως λειτουργούς του Χριστού μας, του Μέγα Αρχιερέα.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά από κάθε συνάντηση:

Όλα τα παιδιά μαζί με τον κατηχητή, γονατισμέμοι μπροστά από το εικόνισμα του Χριστού στο ιερό τέμπλο θα εκφωνήσουμε την προσευχή του Αγίου Εφραίμ, λέγοντας στο τέλος όλοι μαζί το “Δι’ εὐχῶν…”