ΘΕΜΑ 14.3 | Για τον “γάμο” των ομοφυλοφίλων

ΠΡΟΣΕΥΧΗ πριν από κάθε συνάντηση:

Το μεγάλο ζήτημα όλων αυτών των ημερών είναι ο γάμος των ομοφυλόφιλων ζευγαριών που αναμένεται σε λίγες ημέρες να γίνει και νόμος του Κράτους. Επί αυτού του ζητήματος συνεδρίασε εκτάκτως και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία ομόφωνα κατέληξε να είναι απέναντι από αυτή την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης.

Τι σημαίνουν όμως όλα αυτά? Γιατί είναι «κακό» το να παντρεύεται ένα ζευγάρι του ίδιου φύλου? Γιατί αυτοί οι άνθρωποι να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους άλλους ανθρώπους? Και τα παιδιά που ήδη έχουν αυτά τα ζευγάρια γιατί να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα άλλα παιδιά? Πρέπει τελικά να μην ανεχόμαστε την διαφορετικότητα?

Ας δούμε τους κυριότερους λόγους που η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία είναι απέναντι σε όλο αυτό το κύμα που εξαπλώνεται με ταχείς ρυθμούς σε όλο τον κόσμο:

ΑΝΑΛΥΣΗ ΘΕΜΑΤΟΣ 

1. Ο Θεός, για όσους πιστεύουν δηλαδή σε Εκείνον, δημιούργησε τον άνθρωπο ως άνδρα και γυναίκα. Δεν δημιούργησε κανένα τρίτο φύλο ούτε άφησε την επιλογή στον άνθρωπο να αυτοπροσδιορίζεται όπως θέλει ή να επιλέγει το φύλο του ανάλογα με την εσωτερική του διάθεση. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους προκύπτει αποκλειστικά από την συνεύρεση του άνδρα και της γυναίκας. Αν ήθελε, θα μπορούσε να το ορίσει διαφορετικά, να αφήσει ουσιαστικά τον άνθρωπο ελεύθερο φύλου και ελεύθερο επιλογής. Κάτι όμως που δεν συμβαίνει και ούτε ποτέ πρόκειται να συμβεί, όσες προόδους κι αν κάνει η Επιστήμη.
2. Το να προσαρμόζεται ο άνθρωπος σε οποιαδήποτε μόδα, τάση ή κύμα ή το να συναινεί σε όλα αποδεχόμενος χωρίς κρίση ό,τι του σερβίρουν, δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είναι εκσυγχρονιστής και δεν ζει στο σκοτάδι των αιώνων.
   1. 1. Θα δώσουμε εδώ το παράδειγμα του «βραστού βατράχου»! Ο Olivier Clerc, Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος, εισήγαγε την έννοια του «συνδρόμου του βραστού βατράχου», με μια ιστορία βασισμένη στη βιολογία. Αν τοποθετούσε κάποιος έναν βάτραχο μέσα σε καυτό νερό, ο τελευταίος θα καταλάβαινε την απότομη αλλαγή του περιβάλλοντος και θα πηδούσε έξω από αυτό  για να σωθεί. Αντιθέτως, βάζοντάς τον σε ένα σταδιακά θερμαινόμενο νερό, ανά λεπτό, ο βάτραχος θα προσαρμοζόταν στη συνθήκη αυτή για να επιβιώσει, αλλά χωρίς να το περίμενε σιγά σιγά θα γινόταν βραστός. Το ερώτημα που δημιουργείται, όμως, είναι το εξής: «Tί σκότωσε τελικά τον βάτραχο; Το ζεστό νερό ή μήπως ο ίδιος του ο εαυτός;»
3. Στην καθημερινότητά μας λαμβάνουν χώρα  αλλαγές σε διάφορους τομείς  της, σε κάποιες από τις οποίες τείνουμε να καταναλώνουμε ενέργεια ώστε να προσαρμοστούμε, ενώ  στην πραγματικότητα θα έπρεπε να φύγουμε τελείως από αυτές, διότι μας προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα.  Με άλλα λόγια  εντάσσουμε τους εαυτούς μας σε καταστάσεις που δε μας ταιριάζουν μόνο και μόνο επειδή αρνούμαστε να τις αλλάξουμε και πιστεύουμε πως δεν είναι και τόσο σημαντικές, μέχρι τη στιγμή που συνειδητοποιούμε το λάθος που έχουμε κάνει, αλλά τότε είναι αργά για να ξεφύγουμε. Όλο αυτό μας οδηγεί στην κακομεταχείριση του εαυτού μας. Η λύση που θα μας σώσει για να μη φτάσουμε σε αυτό το σημείο της κακομεταχείρισης, είναι να παίρνουμε κάποιες αποστάσεις κατά καιρούς, είτε από τους ανθρώπους τριγύρω μας είτε από καταστάσεις που δε μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά με εμάς και να παρατηρούμε από άλλη οπτική γωνία, τι είναι αυτό που μας συμβαίνει. Κρίνεται σημαντικό να αξιολογούμε τις αντοχές που έχουμε απέναντι σε μια συνθήκη και να γνωρίζουμε  ποια θα είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά της απόφασης και αντίδρασης που θα έχουμε σε αυτήν. Και φυσικά, παίρνοντας την απόσταση που θα χρειαστεί, οφείλουμε να μην ευελπιστούμε ότι τα πράγματα σε εύλογο χρονικό διάστημα θα γίνουν καλύτερα, διότι με αυτόν τον τρόπο θα μπούμε σε έναν φαύλο κύκλο, από όπου δε θα καταφέρουμε να βγούμε ποτέ!
4. Έχουμε θυσιάσει τα πάντα στο όνομα των «δικαιωμάτων». Ασφαλώς και όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα και πρέπει αυτά να είναι ίσα και ασφαλώς ο καθένας από εμάς είναι ελεύθερος να επιλέξει αυτό που θέλει. Είτε καλό είτε κακό, είτε ωφέλιμο είτε καταστροφικό. Όμως πρέπει να γνωρίζουμε ότι εκτός από δικαιώματα έχουμε και υποχρεώσεις, οι οποίες τείνουν να παραγκωνιστούν τελείως. Η κάθε μας επιλογή έχει και μια συνέπεια.
5. Το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος είναι μια επιλογή από την οποία απορρέουν συγκεκριμένες συνέπειες.
   1. Η πρώτη από όλες είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν και των προτέρων ότι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά με βιολογικό τρόπο. Γιατί λοιπόν δεν αποδέχονται την συνέπεια της επιλογής τους και θέλουν υπό το πρόσχημα των δικαιωμάτων να μπουν σε έναν δρόμο που βιολογικά πρωτίστως δεν τους το επιτρέπει?
   2. Και γιατί αυτό το δικαίωμα πρέπει να το αποδεχτούμε όλοι αναγκαστικά?
   3. Γιατί τα υπόλοιπα θεμελιώδη δικαιώματα όπως η πρόσβαση σε καθαρό νερό και φαγητό δεν προβάλλονται και δεν υπερασπίζονται τόσο σθεναρά?
   4. Αυτό πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις γιατί τελικά προωθείται τόσο πολύ αυτό το «δικαίωμα».
   5. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα δικαιώματα μιας μειοψηφίας δεν πρέπει να προτάσσονται έναντι των δικαιωμάτων της πλειοψηφίας.
6. Με τον νόμο αυτό ουσιαστικά πλήττεται η ανθρώπινη αξία και φυσικά η οικογένεια. Η οικογένεια, όπως όλοι την γνωρίζουμε, είναι το κύτταρο της καλλιέργειας των μελών της, συζύγων και παιδιών. Απαραίτητη προϋπόθεση λειτουργίας της είναι να συντηρεί τις ηθικές αρχές που εναρμονίζονται με τους φυσικούς όρους. Κάθε παραβίαση ή αλλοίωσή της είναι αντίθετη στην ηθική. Και κάθε ανατροπή της ηθικής αποδομεί την αξία του ανθρώπου. Όταν η ανθρώπινη αξία, για την οποία αγωνίζεται η Εκκλησία, κατακρημνίζεται, τότε και η αξιοπρέπεια, την προστασία της οποίας έχει η Πολιτεία, καταρρακώνεται. Η οικογένεια και ο γάμος δεν είναι «δικαιώματα» κάποιων, είναι θεσμοί.
7. Τί είναι τελικά η ταυτότητα του φύλου; Υπάρχει κάτι άλλο εκτός από τον άνδρα και την γυναίκα; Είναι επιλέξιμο το φύλο;
   1. Υπάρχουν πολλά φύλα για τον ίδιο τον άνθρωπο, βιολογικό, κοινωνικό, συναισθηματικό, μεταξύ τους αντικρουόμενα;
   2. Γεννιέται κανείς με συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό ή αυτός διαμορφώνεται στη συνέχεια από ποικίλους παράγοντες;
   3. Πόσο φυσικό είναι το μη φυσιολογικό;
   4. Από άποψη βιολογική υπάρχουν δύο φύλα, όπως και στα ανώτερα θηλαστικά: το αρσενικό και το θηλυκό. Όλα τα συστήματα που συναπαρτίζουν τον ανθρώπινο οργανισμό έχουν στη βάση τους την ίδια ανατομική μορφολογία και φυσιολογία και στα δύο φύλα. Όλες οι λειτουργίες, καρδιακή, αναπνευστική, νεφρική, ακολουθούν τους ίδιους μηχανισμούς ανεξαρτήτως φύλου. Εξαίρεση από αυτόν τον κανόνα αποτελεί το αναπαραγωγικό σύστημα και ό,τι σχετίζεται με την αναπαραγωγική λειτουργία (γενετικό υπόβαθρο, ορμόνες κ.λπ.). Τα αναπαραγωγικά όργανα της γυναίκας είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά του άνδρα. Συνεπώς αυτό που διαφοροποιεί τα φύλα είναι το αναπαραγωγικό τους σύστημα. Μια νέα ζωή έρχεται στον κόσμο μόνο από την σωματική ένωση των δύο φύλων, τα οποία συμπληρώνουν το ένα το άλλο. Η ταυτότητα του φύλου έχει αναφαίρετη βιολογική βάση, δεν είναι επιλέξιμη, είναι δεδομένη. Ορίζεται μάλιστα από βιολογικούς παράγοντες και όχι από την σεξουαλική τάση ή προσανατολισμό.
8. Επειδή κάτι μπορεί να γίνει και νόμος του κράτους δεν σημαίνει αυτόματα ότι αυτό είναι και σωστό. Ο νόμος δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη. Δεν κρυβόμαστε πίσω από αυτόν για να δικαιολογήσουμε κάτι που δεν μπορεί να στηριχτεί από καμία άποψη.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ

1. Σύγχυση μεταξύ του φυσικού & του αφύσικου, ηθικής & αμαρτίας, αλλοίωση των κοινωνικών ηθών
2. Η ανθρώπινη οντολογία μεταλλάσσεται καταστροφικά. Αν η ομοφυλοφιλία γίνει ισότιμη νομικά με την ετεροφυλία τότε τα νέα κυρίως παιδιά ωθούνται σε πειραματισμούς με αθεράπευτες συνέπειες. Αν η ταυτότητα του ανθρώπου είναι επιλέξιμη τότε η σύγχυση που θα προκληθεί θα είναι καταστροφική
3. Το πρόβλημα θα γίνει πάρα πολύ μεγάλο αφού μέσω της νομοθέτησης και της σχετικής εκπαίδευσης θα επιβάλλεται στα παιδιά μια αγωγή που θα παρουσιάζει το αφύσικο και οπωσδήποτε μη επιστημονικά τεκμηριωμένο και εμπειρικά αποδεδειγμένο ως φυσικό και κυρίως ως προοδευτικό, σύγχρονο, απελευθερωτικό και φυσικά ως επιλέξιμο και επιθυμητό
4. Όταν αυτός ο τύπος ζωής και οικογένειας προβάλλεται ως κάτι σύγχρονο, εύκολα μπορεί να γίνει μόδα και αντί να βοηθήσει κάποιους λίγους που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση να πολλαπλασιάσει επικίνδυνα την παρέκκλιση. Η λάθος εικόνα δημιουργεί ασθένεια και εθισμό και εξοικείωση.
5. Η διαιώνιση της ανθρωπότητας έχει στηριχτεί στην ύπαρξη και ένωση των δύο φύλων. Ένας τέτοιος νόμος προσβάλλει την δημιουργία. Δεν αποτελεί κοινωνική πρόοδο αλλά σύγκρουση με την φυσική τάξη
6. Η πιθανότητα της προσφυγής π.χ. στην παρένθετη μητρότητα από ζευγάρια του ίδιου φύλου οδηγεί αναπόφευκτα σε σκανδαλώδη υποτίμηση της γυναίκας ως εργαλείου τεκνοποίησης και αφαίρεσης του μητρικού ρόλου και της αξίας της
7. Ο γάμος δεν είναι δικαίωμα. Είναι θεσμός. Προστατεύεται από το Σύνταγμα επειδή συντηρεί, προάγει και αναπαράγει το έθνος. Οι δημογραφικές συνέπειες ενός τέτοιου νόμου φαντάζουν τρομακτικές
8. Απαξιώνεται εντέλει ο θεσμός της οικογένειας πλήρως, ο πολιτισμός καταστρέφεται, η δημογραφική απειλή διογκώνεται, ο άνθρωπος ευτελίζεται και η νέα γενιά αυτοαμφισβητείται.

Ερωτήματα που μπορεί να προκύψουν από τα παιδιά

Πρόσφατα ένας πρώην Ιερωμένος έθεσε μια ερώτηση στους ακολούθους του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και προκλήθηκε μεγάλος αναβρασμός. Είπε: «αφού η ομοφυλοφιλία είναι ασθένεια όπως λέει η Εκκλησία, γνωρίζετε εσείς κάποιον ομοφυλόφιλο που να έχει θεραπευτεί?»

• Εκτός από την εμφανή του διάθεση να δείξει πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι ασθένεια τελικά, ούτε και αμαρτία έθεσε την ερώτηση αυτή με λάθος τρόπο. Η σωστή ερώτηση που ταυτόχρονα είναι και η απάντηση είναι η εξής: «Γνωρίζετε εσείς κάποιον ομοφυλόφιλο που να έχει ζητήσει βοήθεια ή θεραπεία?». Η βασική αρχή για την θεραπεία όλων των ψυχικών/ψυχιατρικών νοσημάτων είναι η επίγνωση και η παραδοχή της κατάστασης από τον άνθρωπο που πάσχει. Όσοι πάσχουν και δεν το αντιλαμβάνονται, με ποιον τρόπο θα θεραπευτούν? Ακόμα και στο πνευματικό κομμάτι, πώς θα θεραπευτεί η αμαρτία αν ο άνθρωπος που έχει υποπέσει σε αυτήν, δεν καταλαβαίνει ότι αυτό που κάνει είναι αμαρτία? Και κάτι ακόμα. Εφόσον εδώ και πολλές δεκαετίες η ομοφυλοφιλία έχει βγει από τον κατάλογο των ψυχικών νοσημάτων σε ποιον ειδικό λοιπόν θα απευθυνθεί κάποιος για την θεραπεία του?

Είναι προτιμότερο δηλαδή ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα ίδρυμα ή σε μια κακοποιητική οικογένεια από το να μεγαλώνει με ένα ομόφυλο ζευγάρι? Η αγάπη έχει φύλο τελικά?

• Σε αυτήν την ερώτηση η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονολεκτική, με ένα ναι ή με ένα όχι. Είναι ένα ζήτημα περίπλοκο. Ένα παιδί κανονικά θα έπρεπε να μεγαλώνει με ιδανικές συνθήκες σε μια ιδανική από όλες τις απόψεις οικογένεια. Όμως αυτό δεν συμβαίνει δυστυχώς πάντα. Παιδιά που έχουν μεγαλώσει σε έναν τύπο «οικογένειας» που αποτελούνταν από δύο άτομα του ίδιου φύλου, έχουν μιλήσει κατά καιρούς γι’ αυτή την εμπειρία τους, την οποία δεν χαρακτηρίζουν ούτε όμορφη ούτε ιδανική. Έχουν αναφερθεί δε, και στα προβλήματα που τους έχουν δημιουργηθεί από αυτή την κατάσταση. Επίσης τα παιδιά αυτά, ειδικά στην χώρα μας είναι πολύ λίγα, μικρά προφανώς σε ηλικία και δεν έχουμε ακόμα κανένα στοιχείο ή μελέτη που να αποδεικνύει πως τα παιδιά αυτά μεγαλώνουν σωστά και δεν δημιουργούνται προβλήματα στην προσωπικότητά τους. Ένα άλλο σημείο όμως που πρέπει να μείνουμε είναι η αγάπη. Η αγάπη έχει πολλές μορφές. Άλλη είναι η αγάπη που έχουμε για τα παιδιά μας, άλλη για τους φίλους μας, άλλη για τους συζύγους μας. Δεν σημαίνει ότι επειδή υπάρχει αγάπη, πρέπει μια σχέση να οδηγείται πάντα στον γάμο.
• Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι συγχέουμε πολλές φορές την αγάπη με την ερωτική έλξη. Είναι όμως η ερωτική έλξη εξ’ ορισμού γνήσια αγάπη, μάλιστα ανεξάρτητη των φύλων? Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η αγάπη μπορεί και πρέπει να υπάρχει ανεξάρτητα από την έλξη αυτή. Πάρα πολλά ζευγάρια χριστιανών, που συνδέονται με βαθιά και γνήσια αγάπη, αποφασίζουν από κοινού και μετά από κάποια χρόνια έγγαμου βίου να διακόψουν τις σεξουαλικές επαφές τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι χωρίζουν ή ότι η σχέση αυτή δεν θα λειτουργήσει. Μάλιστα λειτουργεί σε ιδανικές συνθήκες εξαιτίας του ότι υπάρχει γνήσια αγάπη. Αυτή είναι και ο συνδετικός κρίκος. Αν λοιπόν, προτείνουμε σε ένα ομόφυλο ζευγάρι να κάνει το ίδιο, θα το κάνει? Μπορεί εφόσον λένε πως υπάρχει αγάπη για τον σύντροφό τους να αποσυνδέσουν την αγάπη από την ερωτική έλξη? Η σεξουαλική ικανοποίηση φαίνεται γι’ αυτούς τους ανθρώπους να αποτελεί αυτοσκοπό. Αφού η λέξη που πάντα προτάσσεται σε οποιαδήποτε συζήτηση σχετική με την ομοφυλοφιλία είναι η σεξουαλική προτίμηση. Εάν ίσχυε ότι η ερωτική έλξη είναι η κατ’ εξοχήν έκφραση της αγάπης και ως εκ τούτου δικαιολογεί κάθε σχέση, τότε εύκολα θα μπορούσε να δικαιολογηθεί και η μοιχεία και η πολυγαμία. Εφόσον λοιπόν η Κυβέρνηση επιμένει να αποκαταστήσει τα παιδιά αυτού του τύπου οικογένειας, ισχυριζόμενη μάλιστα ότι είναι το βασικότερο θέμα του νόμου, γιατί δεν ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει και τα παιδιά που θα τύχει να ορφανέψουν, που είναι και απείρως περισσότερα? Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας, το 2021 υπήρχαν 73 διαθέσιμα παιδιά προς υιοθεσία και εκκρεμούσαν 825 αιτήσεις! Η μονογονεϊκή οικογένεια προκαλεί στέρηση και όχι σύγχυση. Η ομοφυλοφιλική και τα δύο.

Η Εκκλησία δεν νομοθετεί, και ούτε θέλει να το κάνει, αλλά νουθετεί!

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Θα κλείσουμε αυτό το τεράστιο και δύσκολο θέμα με τα υπέροχα λόγια του Μητροπολίτη Γουμενίσσης κ. Δημητρίου:

• «Η Εκκλησία ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ τους μετανοιωμένους για κάθε πάθος, για κάθε πτώση. ΔΕΝ στιγματίζει. ΔΕΝ στοχοποιεί. ΔΕΝ καταδικάζει. ΟΜΩΣ, ΔΕΝ συμβιβάζεται με την παθολογία. Υιοθετεί τον άνθρωπο στην προοπτική της μετάνοιας, της οντολογικής φυσικότητας και κυρίως της σωτηρίας. ΔΕΝ υιοθετεί τα πάθη του ανθρώπου. Ο συμβιβασμός θα ήταν σαν ο γιατρός να ονοματίσει τον καρκίνο ότι είναι φυσιολογική κατάσταση υγείας… Ο Θεός έσωσε την πόρνη, τον ληστή, τον τελώνη, τον άσωτο υιό, σαν ανθρώπους, όχι σαν παθιασμένους ανθρώπους… ΔΕΝ γίνεται λοιπόν η Εκκλησία ―ως σώμα Χριστού― να ενεργεί διαφορετικά. ΔΕΝ είναι χώρος πανδημίας των παθών».

ΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά από κάθε συνάντηση:

Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ:

Λεπτομέρειες για τον Ετήσιο Διαγωνισμό “25 Challenges”, διαβάστε στο παρακάτω λινκ:

• • Challenge #13
  • ΤΙΤΛΟΣ: Προσπάθησε να μην γελάσεις
  • Υλικά: Ένα κινητό για να δείτε το παρακάτω βίντεο
  • ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

1. Καλούνται 2 ζευγάρια παιδιών (άρα 4 διαφορετικά παιδιά) να βάλουν στο στόμα τους νερό.

2. Κατόπιν να δουν το παρακάτω βίντεο και να προσπαθήσουν να ΜΗΝ γελάσουν για όση ώρα βλέπουν το βίντεο (περίπου 1 λεπτό)

3. Παρακαλούμε να τραβάτε το βίντεο με όρθιο το κινητό.

4. Στην διάθεση του κάθε κατηχητικό θα έχει  1,10 λεπτά για να φτιάξει το δικό του βίντεο.

5. Το τελικό βίντεο θα πρέπει να μας το στείλετε στο Ίνσταγκραμ https://www.instagram.com/pat.augoustinos/,  στο ομαδική κάθε κατηχητικού, ΟΧΙ στις προσωπικές συνομιλίες.

6. Παρακαλούμε, οι κατηχητές, να ρωτάτε τα παιδιά σας εάν συμφωνούν να παρουσιαστεί το πρόσωπό τους στο διαδίκτυο! Αν όχι τότε πρέπει να μας το γνωστοποιήσετε, να μην τα παρουσιάσουμε δημόσια.

Είναι λίιιιγο δύσκολο !!!!

Καλή επιτυχίαααα!!!

Δείτε αυτό το βίντεο και προσπαθείστε να ΜΗΝ γελάσετε για όσο χρόνο το βλέπετε.

Δείτε αυτό το βίντεο για να καταλάβετε τι πρέπει να κάνετε