ΘΕΜΑ 12.1. Ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση
Εἰς τὸ ὅνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

[Αγαπητοί αδελφοί, καλή Χρονιά κι ευλογημένη, γεμάτη με καρπούς του Αγίου Πνεύματος.]

ΘΕΜΑ: Ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης!

ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

Χαίρετε! Τι κάνουν τα καλά μας παιδάκια; Πώς πέρασε η εβδομάδα μας; Για σηκώστε χεράκι πόσοι/ πόσες από εσάς πήρατε δώρα φέτος τις γιορτές; Ααα αρκετοί βλέπω. Και τι ζητήσατε από τους γονείς σας να σας πάρουν;

2.1. Κύρια αφήγηση ή διήγηση

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Καλυβίτης γεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη τό 460 μ.Χ., ὅταν βασίλευε ὁ αὐτοκράτορας Λέων ὁ A΄.

Ὁ πατέρας τοῦ Ἁγίου ἦταν ὁ Εὐτρόπιος, συγκλητικός στό ἀξίωμα καί πολύ πλούσιος ἐνῶ μητέρα του ἦταν ἡ Θεοδώρα. Καί οἱ δύο γονεῖς χαρακτηρίζονταν γιά τήν εὐσέβειά τους. Ἀπέκτησαν τρία παιδιά, ἀπό τά ὁποῖα τό μικρότερο ἦταν ὁ Ὅσιος Ἰωάννης.

Ἀπό τήν παιδική του ἡλικία φαινόταν διαφορετικός ἀπό τά ἀδέρφια του, γιατί δέν τόν ἀπασχολοῦσε ἡ ἄνοδος σέ κοσμικά ἀξιώματα, ἀλλά εἶχε ἰδιαίτερη προσήλωση στόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τό ἐνδιαφέρον του στρεφόταν γύρω ἀπό τίς ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας.

Γι ᾽αὐτό τό λόγο ζήτησε ἀπό τούς γονεῖς του νά τοῦ δωρίσουν ἕνα Εὐαγγέλιο γιά νά μπορεῖ νά μελετᾶ τό λόγο τοῦ Θεοῦ καί νά ἀναπαύεται στήν ἀλήθειά του. Πράγματι, οἱ γονεῖς του ὑπάκουσαν στό θέλημα τοῦ παιδιοῦ τους.
Ἐκείνη τήν περίοδο ἡ οἰκογένειά του φιλοξενοῦσε ἕναν μοναχό ἀπό τήν Ἱερά Μονή τῶν Ἀκοιμήτων τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ ὁποῖος θά πραγματοποιοῦσε προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους.

Ὁ μοναχός αὐτός ἔγινε πόλος ἕλξης γιά τό μικρό τότε Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος δέν χόρταινε νά ἀκούει γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο οἱ μοναχοί ζοῦσαν, ἀσκοῦνταν στήν προσευχή καί ἀγωνίζονταν γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς τους μέσα στο μοναστήρι.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης παρακάλεσε τό μοναχό ὅταν θά ἐπέστρεφε ἀπό τό προσκύνημά του νά τόν πάρει μαζί του στό μοναστήρι καί νά ἀσκηθεῖ ἐκεῖ ὡς μοναχός.

Πράγματι ὅταν ἐπέστρεψε ὁ μοναχός πῆρε τόν Ἰωάννη κοντά του, χωρίς ὅμως οἱ γονεῖς του νά τό μάθουν, γιατί ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἤξερε ὅτι θά ἀντιδροῦσαν καί δέν θά τοῦ τό ἐπέτρεπαν.

Ὅταν ἔφθασαν στό μοναστήρι τόν ὑποδέχθηκε ὁ ἡγούμενος, ὁ Ἅγιος Μάρκελλος, ὁ ὁποῖος βλέποντας τήν ἔντονη ἐπιθυμία του νά μονάσει τόν ἔκειρε μοναχό καί τοῦ ἀνέθεσε τόν ἀνάλογο κανόνα.

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης σέ σύντομο χρονικό διάστημα ξεπέρασε μέ τήν ἄσκηση ἀκόμη καί τούς γεροντότερους μοναχούς στήν ἡλικία καί κατέστη τό φωτεινό παράδειγμα ὅλων.

Οἱ γονεῖς του ὅμως μένοντας χωρίς τόν Ὅσιο Ἰωάννη θεώρησαν ὅτι κάτι κακό συνέβη στό παιδί τους καί ἔψαξαν παντοῦ, ὅπου θεωροῦσαν ὅτι θά μποροῦσε νά βρίσκεται. Καί τελικά ἔμειναν μέ τήν ἐντύπωση ὅτι ὁ γιός τους ἦταν νεκρός.

Ἀφοῦ πέρασαν κάποια χρόνια, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ζήτησε καί πῆρε τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ του νά ἐπιστρέψει στήν οἰκία του καί ἐκεῖ νά ὁλοκληρώσει τόν ἀγώνα του. Ὁ Ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῶν Ἀκοιμήτων συμφώνησε καί τοῦ ἐπέτρεψε τήν ἐπιστροφή.

Ὅταν ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ἔφθασε στό σπίτι του κανείς δέν τόν ἀναγνώρισε, οὔτε οἱ ἴδιοι οἱ γονεῖς του.

Ἡ μητέρα του μάλιστα δέν ἄντεχε οὔτε τήν ὄψη του νά βλέπει γιατί ἦταν σκελετωμένος καί ταλαιπωρημένος.

Ὁ πατέρας του τοῦ πρότεινε νά μείνει στό δωμάτιο τοῦ παιδιοῦ του πού πίστευε ὅτι εἶχε πεθάνει. Ὅμως ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τόν παρακάλεσε νά τοῦ φτιάξουν μία καλύβα στήν ἄκρη τοῦ κήπου τους καί ἔτσι ἔλαβε τήν ὀνομασία τοῦ Καλυβίτη.

Σέ αὐτήν τήν καλύβα ἔμεινε τρία ὁλόκληρα χρόνια καί ὅταν πληροφορήθηκε τήν ἐπικείμενη ἀναχώρησή του ἀπό αὐτήν τή ζωή ζήτησε νά δεῖ τούς γονεῖς του.

Τότε τούς ἔδωσε τό Εὐαγγέλιο πού τοῦ εἶχαν δωρίσει πρίν πολλά χρόνια καί τούς ἀποκάλυψε τήν ταυτότητά του. Τούς ζήτησε νά μήν κλαῖνε γιατί ὁ ἴδιος εἶχε βρεῖ παρρησία στόν Θεό καί τούς παρακάλεσε νά τόν κηδεύσουν μέ τά μοναχικά του ἐνδύματα.

Οἱ γονεῖς του ἔμειναν ἄναυδοι καί δέν ἤξεραν τί ἔπρεπε νά πράξουν. Ἡ μητέρα του ἐπάνω στή θλίψη της ἄλλαξε τά ἐνδύματα τοῦ λειψάνου τοῦ παιδιοῦ της, ἀλλά ἕνας σεισμός τήν ἔκανε νά θυμηθεῖ τό λάθος της καί ἀμέσως ὑπάκουσε στό θέλημα του Ὁσίου.

Ἡ ἀσκητική ζωή τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου ἐνέπνευσε πολλούς μοναχούς, ὅπως τόν σύγχρονό μας Ὅσιο Πορφύριο τόν Καυσοκαλυβίτη, πού πρόσφατα ἀνακηρύχθηκε Ἅγιος ἀπό τόν Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο.

Ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Καλυβίτου στίς 15 Ἰανουαρίου

Για το λόγο όμως ότι οι γονείς του επέμεναν, έφυγε από το πατρικό του σπίτι και πήγε στη Μονή των Ακοιμήτων, όπου έγινε μοναχός. Αργότερα, όταν πληροφορήθηκε τη μεγάλη πίκρα της μητέρας του, επειδή ο πατέρας του διήγε κοσμική ζωή, αποφάσισε, με τη συγκατάθεση του ηγουμένου της Μονής, να επιστρέψει στους γονείς του.
Παρουσιάσθηκε στο σπίτι του ως ένας άγνωστος μοναχός. Οι γονείς του δεν τον αναγνώρισαν. Ήταν όμως τόση μεγάλη η ευγένεια της φυσιογνωμίας και των λόγων του, που τον παρακάλεσαν να τους επισκέπτεται καθημερινά. Δέχθηκε το θέλημά τους, με τη συμφωνία, να του κατασκευάσουν μια καλύβα στο βάθος του περιβολιού της πατρικής του οικίας. Εκεί ο Ιωάννης έστησε το ασκητήριό του, και μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε, με τη χάρη του Θεού, να φέρει στο σωστό δρόμο τους γονείς του. Την ήμερα όμως πού τους αποκάλυψε πώς ήταν γιος τους, ο Θεός παρέλαβε τη μακάρια ψυχή του.

Όπως αναφέρει ένας ύμνος της ακολουθίας του Αγίου, ο Ιωάννης υπήρξε ένας θησαυρός ντυμένος με φτωχικά ρούχα, αλλά η εσωτερική του θεϊκή στολή ήταν τόσο λαμπρή, που τον οδήγησε στον άνω νυμφώνα της βασιλείας του Θεού.

Πόσες φορές διαπιστώνεται στη ζωή μας ότι παιδιά γίνονται ευεργέτες των γονέων τους, οι οποίοι για διάφορους λόγους αμελούν τη σωτηρία τους;

4. Δραστηριότητες, παιχνίδια, κατασκευές, βίντεο προβολή,..

1. ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 

2, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ:

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Μετά από κάθε συνάντηση

Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)

Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.