ΠΡΟΣΕΥΧΗ πριν από κάθε συνάντηση:

Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

  • Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
  • Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
  • Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

ΔΟΜΗ ΚΑΤΗΧΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ – ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

1. ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΕΝΑΡΞΗ
2. ΘΕΜΑ 2.1  ΚΥΡΙΑ ΑΦΗΓΗΣΗ ή ΔΙΗΓΗΣΗ
2.2 ΣΤΟΧΟΣ (Δηλ. τι θέλω να μάθουν τα παιδιά)
3. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΑΦΟΡΜΕΣ για ΣΥΖΗΤΗΣΗ
4. ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ…
5. ΠΡΟΣΕΥΧΗ – ΛΗΞΗ
  • Τα μαθήματα γίνονται στον Ιερό Ναό, για να συνηθίζουν τα παιδιά τον ιερό χώρο.
  • Παιχνίδια, τύπου ερωτοαπαντήσεων επίσης γίνονται μέσα στον ιερό ναό. Τα υπόλοιπα σε κάποιον άλλο χώρο.
  • Η διδασκαλία (μονόλογος) του κατηχητή διαρκεί το πολύ 15 λεπτά, (για να μην συνδέσει το παιδί το κατηχητικό με το σχολείο και του φανεί ανιαρό) και  κατόπιν αλλάζει η μορφή της κατήχησης με ερωτήσεις – απαντήσεις, δραστηριότητες κατασκευές κ.λπ. που υποστηρίζουν το μάθημα.
  • Το βοήθημα της κατήχησης έχει δημιουργηθεί και δίνει περισσότερα εφόδια από ότι χρειάζεται ένας κατηχητής στην μία ώρα που έχει στη διάθεσή του, έτσι ώστε να υπάρχει και η επιλογή για κάτι περισσότερο από τα αναγκαία για μια ώρα κατήχησης ή παιχνιδιού.
  • Η διήγηση σε κάθε βαθμίδα είναι η ίδια, διαφέρει όμως ο στόχος και η διαπραγμάτευση του θέματος που είναι ανάλογη με την ηλικία των παιδιών.

Εισαγωγή

Καλώς ήρθατε! Έτσι μπράβο, ωραία χαμόγελα να βλέπω! Καλή αρχή και καλή χρονιά! Και πώς να μην είναι καλή η χρονιά αφού ευλογήθηκε με τον αγιασμό που κάναμε! Παιδιά μου, σε όλη μας τη ζωή να βάζουμε μπροστά τον Χριστό και να είμαστε σίγουροι ότι όλα θα πάνε καλά! Φέτος θα συνεχίσουμε τα μαθήματα από το σημείο που σταματήσαμε πέρυσι για να έχουμε μία ολοκληρωμένη εικόνα από την Παλαιά Διαθήκη. Καλό μας ταξίδι!

Κύρια αφήγηση ή διήγηση

Βρισκόμαστε στα Ελληνιστικά χρόνια, την ιστορική εποχή δηλαδή που ξεκινά από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου το 323 π.Χ. Πιστεύω πως όλοι, ακόμα και οι πιο μικροί, γνωρίζεται ποιος ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος, ο σπουδαίος στρατηλάτης που ένωσε τους Έλληνες, κατέκτησε αήττητος την Αίγυπτο και σχεδόν όλη την Ασία, ίδρυσε πόλεις και βιβλιοθήκες, σεβάστηκε την πίστη των υποτελών λαών και διέδωσε παντού τον ελληνικό πολιτισμό και την ελληνική γλώσσα.

Οι διάδοχοί του μοίρασαν το τεράστιο βασίλειό του. Δεν ήταν δυστυχώς όλοι τους σοφοί άνθρωποι. Ιδιαίτερα ο σκληρός Αντίοχος, κήρυξε διωγμό εναντίον των πιστών Ισραηλιτών, τόλμησε να στήσει ειδωλολατρικά αγάλματα μέσα στο Ναό του Σολομώντα και απειλούσε με τιμωρίες και θάνατο όσους τηρούσαν το Νόμο του Μωυσή και τα ιερά έθιμα.

Τα χρόνια εκείνα ζούσε η χήρα Σολομονή με τους επτά γιους της. Ήταν πολύ ευσεβής γυναίκα και είχε διδάξει στα παιδιά της από μικρά την αληθινή πίστη. Τα πήγαινε πολύ συχνά στον σοφό ιερέα Ελεάζαρο, για να τα συμβουλεύει και να προσεύχεται γι’ αυτά στο Θεό. Παρά τις αντίθετες διαταγές του Αντίοχου, συνέχισαν να νηστεύουν και να τηρούν την ιερή ανάπαυση του Σαββάτου!

Ο σκληρός Αντίοχος διέταξε τους στρατιώτες του να τους συλλάβουν και να στήσουν μπροστά τους όλα τα όργανα των βασανιστηρίων που είχε ζητήσει ο ίδιος ο Αντίοχος: τροχούς, καταπέλτες, λέβητες (καζάνια) που ζεσταίνονταν πάνω σε δυνατή φωτιά, μαστίγια, ξίφη και δόρατα.

Ο άρχοντας διέταξε πρώτα τον ηλικιωμένο Ελεάζαρο να φάει από τις τροφές που απαγόρευε ο μωσαϊκός Νόμος, νομίζοντας πως τα γηρατειά του θα τον έκαναν να δειλιάσει μπροστά στα τρομερά όργανα. Δεν υπολόγιζε όμως τη δύναμη της πίστης που δε λογαριάζει απειλές και τιμωρίες. Γρήγορα ο Αντίοχος ντροπιασμένος είδε τον ασπρομάλλη ιερέα να αντιστέκεται γενναία, να υπομένει ατάραχος τα βασανιστήρια και να παραδίδει την ψυχή του στον Κύριο που ολόψυχα αγαπούσε.

Είχε έρθει η σειρά των παλικαριών της Σολομονής. Ο άρχοντας πίστεψε πως κολακεύοντάς τους για να νιάτα και την ομορφιά τους και δίνοντάς τους υποσχέσεις για αξιώματα και τιμές θα πετύχαινε το σκοπό του. Δεν φανταζόταν ποτέ τις θαρραλέες απαντήσεις των επτά αδελφών που ομολόγησαν την πίστη τους στον αληθινό Θεό, τον Κύριο του ουρανού και της γης. Του δήλωσαν πως περιφρονούν όλα όσα τους έταξε, γιατί δεν έχουν καμιά αξία χωρίς την υπακοή στο θείο Νόμο.

Ένας–ένας, από το μεγαλύτερο ως τον πιο μικρό, πέρασαν απ’ όλα τα όργανα των βασανιστηρίων και τέλος αναδείχθηκαν νικητές κερδίζοντας την αιώνια ζωή. Η καρδιά της Σολομονής μάτωνε καθώς έβλεπε τους γιους της στα χέρια των στρατιωτών. Μόλις παρέδωσε την ψυχή του και το νεαρότερο παιδί της, η γενναία μητέρα δόξασε τον Θεό και, καθώς οι στρατιώτες προχωρούσαν προς το μέρος της για να τη γυμνώσουν και να ξεκινήσουν τα βασανιστήρια, ρίχτηκε κι εκείνη στη φωτιά για να συναντήσει στον ουρανό αυτούς που αγαπούσε.

Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη των Επτά Μακκαβαίων (η λέξη σημαίνει πώς πολέμησαν τους εχθρούς της πατρίδας τους) παίδων, της μητέρας και του πνευματικού τους διδασκάλου τους την 1η Αυγούστου. Τα ονόματα των Επτά Μακκαβαίών είναι: Αβείμ (ή Άβιβος), Αντώνιος (ή Αντωνίνος), Γουρίας, Ελεάζαρος, Ευσέβωνας, Αχείμ, Μάρκελλος (ή Σάμωνας ή Εύλαλος Μάρκος).

Μια αναφορά στην 28η Οκτωβρίου

Η 28η Οκτωβρίου είναι διπλή γιορτή για την Ελλάδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Γιορτάζουμε:  Α) την Αγία Σκέπη της Παναγιάς μας!!! και Β) το ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά στους Ιταλούς

Α) Πριν από λίγα χρόνια, τον Οκτώβριο του 1940, οι Ιταλοί αποφάσισαν ότι ήθελαν να κάνουν δική τους την Πατρίδα μας. Έτσι έστειλαν έναν Ιταλό πρεσβευτή, τον Γκράτσι, στον Έλληνα Πρωθυπουργό Μεταξά να του ζητήσει να παραδοθούν οι Έλληνες. Η απάντηση του Μεταξά ήταν ΟΧΙ! Κι ήταν σαν να το είπε όλη η Ελλάδα αυτό το ΟΧΙ! Δεν θα δώσουμε την Πατρίδα μας! Είμαστε Έλληνες και θα πολεμήσουμε!

Β) Σύμφωνα με την παράδοση, στα χρόνια του Λέοντα του Μεγάλου ζούσε στην Κωνσταντινούπολη ο Όσιος Ανδρέας. Μια νύχτα περί το ἔτος 936 μ.Χ. που γινόταν αγρυπνία στον ναό της Παναγίας των Βλαχερνών ο όσιος Ανδρέας μαζί με το μαθητή του Επιφάνιο είδαν την Παναγία να μπαίνει στον Ναό. Τη συνόδευαν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος , ο Ιωάννης ο Θεολόγος και πλήθος αγγέλων. Αφού τελείωσε την προσευχή της, άπλωσε το ωμοφόριο της στους πιστούς για να τους σκεπάσει και να τους προστατέψει. Χάρη σ’ αυτό το γεγονός η Εκκλησία μας καθιέρωσε τη γιορτή της Αγίας Σκέπης προς τιμήν της Παναγίας η οποία προστατεύει τους πιστούς. Η γιορτή αυτή μετατέθηκε από την 1η Οκτωβρίου που εορταζόταν, στην 28η του ίδιου μηνός, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τη μητέρα του Ιησού για την προστασία της στον αγώνα των Ελλήνων στον πόλεμο.

Πρακτική εφαρμογή

Μα καλά, δεν μπορούσαν οι Επτά Μακκαβαίοι παίδες, η μητέρα τους Σολομονή και ο δάσκαλός τους Ελεάζαρος να φάνε από τις απαγορευμένες τροφές και να σωθούν; Προτίμησαν να πεθάνουν τόσο βασανιστικά από το να παραβούν τον Νόμο του Θεού;

Αυτό που φαίνεται καθαρή τρέλα σε όσους δεν πιστεύουν, φανερώνεται ως σοφία στα μάτια μας. Παρόλο που εκείνη την εποχή δεν έχει ακόμη γεννηθεί, σταυρωθεί και αναστηθεί ο Χριστός μας, η πίστη στην αιώνια ζωή είναι εδραιωμένη στους Μακκαβαίους παίδες, τη μητέρα τους και τον ιερέα πνευματικό τους διδάσκαλο. Πόσο μεγάλη δύναμη δίνει η ελπίδα της αιώνιας ζωής!  Αξίζει κάθε προσπάθεια και κάθε θυσία για να φτάσουμε στην Ανάσταση!

Τόσο μεγάλη αμαρτία είναι πια το να μην νηστεύεις;

Η αξία της νηστείας είναι τεράστια, γι’ αυτό και πολεμιέται τόσο πολύ. Η νηστεία μας όμως πρέπει να συνοδεύεται από υπακοή, αγάπη και ελεημοσύνη.

Η Σολομονή αυτοκτόνησε; Επιτρέπει ο Θεός την αυτοκτονία;

Ο θάνατος της Αγίας Σολομονής δεν ήταν αυτοκτονία, ήταν θυσία. Αν και μόνη της ρίχτηκε στη φωτιά, το έκανε για να αποφύγει την ατίμωση από τους ειδωλολάτρες. Ας θυμηθούμε την ηρωική θυσία των Ελληνίδων στο Ζάλογγο και σε τόσες άλλες στιγμές της Ιστορίας του Έθνους μας. Αξίζει για τον Θεό να θυσιάσουμε τα πάντα, ακόμα και την επίγεια και πρόσκαιρη ζωή μας, ώστε να είμαστε αιώνια κοντά Του.

Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο. Αυτό το γεγονός μετριάζει τη λύπη μας για όσους έχουν φύγει από κοντά μας (έχουν κοιμηθεί) και μας χαρίζει την ελπίδα της ανάστασης των νεκρών και της ζωής του μέλλοντος αιώνος -όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως.

Στο παρακάτω λινκ επιλέξτε όποια παιχνίδια θέλετε και παίξετε με τα παιδιά σας, ή παίξτε τα παρακάτω:

1.Χρωματίζουμε τον Άγιο Δημήτριο! Προσοχή!!! Τι χρώμα κάνουμε το άλογό του; Λευκό είναι του Αγ. Γεωργίου! Του Αγ. Δημητρίου είναι… καφέ!!!
2.Κάνουμε παρέλαση με τα παιδιά στο προαύλιο του κατηχητικού μας!!!Αρέσει πολύ στα παιδιά η παρέλαση και μπορούμε να τους δίνουμε τον ρυθμό με το τύμπανο!!!
3.Χωρίζουμε την παρεούλα μας σε 2 ομάδες! Κάθε ομάδα έχει να μάθει και από ένα από τα παρακάτω ποιήματα! Όποια ομάδα  μάθει και  λέει απ΄ έξω και καμαρωτά όλο το ποίημα  κερδίζει!!!

Π Δ επ 17 Οι Άγιοι επτά Μακκαβαίοι (βίντεο)

ΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά από κάθε συνάντηση:

Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

  • Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
  • Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
  • Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.