Η φτώχεια αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο συνεχίζει να ταλαιπωρεί ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών. Καθημερινά, άνθρωποι από όλο τον κόσμο στερούνται βασικά είδη πρώτης ανάγκης όπως φαγητό, νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στέγη αλλά και εκπαίδευση, αγαθά τα οποία πολλοί από εμάς θεωρούμε δεδομένα. Ως απόρροια, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης αναγκάζουν ενήλικες ακόμα και παιδιά να στρέφονται στη ζητιανιά, στη δουλεία, στη πορνεία και στα ναρκωτικά χάνοντας την αξιοπρέπεια τους προκειμένου να επιβιώσουν.

Όλα αυτά πιθανόν να μας φαίνονται γνώριμα αλλά παράλληλα αδιάφορα για κάποιους συνανθρώπους μας. Αλήθεια, πως μπορούμε μερικοί από εμάς να κάνουμε πως δεν βλέπουμε και πως δεν ακούμε παραμένοντας αδρανείς στα προβλήματα των άλλων επειδή η φτώχεια δεν έχει χτυπήσει ακόμα το δικό μας σπίτι; Και όμως κάποια από αυτά τα άτομα δεν ζούσαν πάντα έτσι. Είχαν σπίτι, περιουσίες, φαγητό, χρήματα και έκαναν ζεστό μπάνιο όπως και εμείς. Από την μια στιγμή στην άλλη όμως όλα αυτά χάθηκαν είτε επειδή μεσολάβησε ένας αιματηρός πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή είτε επειδή έχασαν την δουλειά τους.

Για άλλους πάλι ανθρώπους η φτώχεια ήταν μέρος της ζωής τους από τη στιγμή που γεννήθηκαν και κατά κάποιο τρόπο είναι «τυχεροί» που κατάφεραν να επιβιώσουν καθώς ένας σημαντικός αριθμός βρεφών και παιδιών πεθαίνει από υποσιτισμό και ασθένειες. Στατιστικά στοιχεία που αντλούνται από την Unicef επιβεβαιώνουν τις τραγικές συνέπειες του υποσιτισμού.. 5,6 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο!

Σε μια εποχή που έχουμε κάνει σπουδαία βήματα για την διασφάλιση της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών αλλά και την αποδοχή της διαφορετικότητας ας αναλάβουμε ΤΩΡΑ δράση είτε συλλογικά είτε ατομικά για την εξάλειψη της φτώχειας!!

«Αν έστω και ένα παιδί σε κάποια άκρη του κόσμου πεθαίνει από την πείνα ή τον πόλεμο, τότε ο πολιτισμός μας έχει αποτύχει οικτρά» Νίκος Καζαντζάκης

Πως μπορούμε να συνδράμουμε στην καταστολή της φτώχειας;

• Να παρατηρήσουμε στην γειτονιά μας εάν έχουμε κάποια φτωχή οικογένεια και να την βοηθήσουμε με έμμεσο ή άμεσο τρόπο με ό,τι μπορούμε.
• Να χαρίσουμε ρούχα, βιβλία και παιχνίδια που δεν χρειαζόμαστε πια.
• Να γίνουμε εθελοντές ή να ενισχύσουμε οικονομικά φιλανθρωπικές οργανώσεις πρώτα αυτἐς που βρίσκονται δίπλα μας ή τα Φιλόπτωχα ταμεία των ενοριών μας, κατόπιν σε ιδρύματα της πατρίδας μας που κάνουν σημαντικό έργο προσφέροντας αφιλοκερδώς σε πολλούς ανθρώπους και παιδιά.
• Να παραχωρήσουμε έναν ακατοίκητο χώρο που βρίσκεται στην ιδιοκτησία μας με σκοπό να στεγαστεί μια φτωχή οικογένεια ή κάποιος άνθρωπος που δεν έχει που να κοιμηθεί.
• Να αγοράσουμε φαγητό και νερό για φτωχούς ανθρώπους που το έχουν ανάγκη ακόμα και αν δεν το ζητούν. Για αρκετούς ανθρώπους είναι εξαιρετικά δύσκολο και ντροπιαστικό να ζητιανεύουν. Ίσως ακόμα και όταν το έκαναν να έλαβαν επικριτικά και υποτιμητικά σχόλια από τους περαστικούς με αποτέλεσμα να αποθαρρυνθούν από το να συνεχίσουν να το κάνουν.
• Και το κορυφαίο: να υιοθετήσουμε ένα παιδί που έχει μείνει ορφανό. Είναι προτιμότερο να διευρύνουμε την οικογένεια μας μεγαλώνοντας ένα παιδάκι που έχει ανάγκη από θαλπωρή και αγάπη παρά να το αφήσουμε να μεγαλώσει σε ένα ίδρυμα. Φυσικά πέρα από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που συνοδεύει την υιοθεσία πρέπει να είμαστε σίγουροι και έτοιμοι για μια τέτοια απόφαση. Με άλλα λόγια χρειάζεται να αναλογιστούμε πως ένα παιδί που έχει μεγαλώσει ίσως σε μια άλλη χώρα, με άλλους γονείς, άλλες αξίες, νοοτροπία, θρησκεία και βιώματα επιβάλλεται να το αντιμετωπίσουμε με θετικότητα, συμπόνια και υπομονή. Επιπλέον, είναι καλό να «αγκαλιάσουμε» το παιδί που υιοθετούμε και να το βλέπουμε σαν να είναι δικό μας για να μπορέσει και εκείνο να νιώσει οικεία μαζί μας.

• Η Χριστίνα Κοντοβά, γνωστή σχεδιάστρια υιοθέτησε μαζί με τον σύζυγό της την τότε 2 ετών Ada από την Ουγκάντα. Από την πρώτη στιγμή που η Χριστίνα είδε  την Ada την αποκάλεσε παιδί της!
• Η Angelina Jolie, διάσημη ηθοποιός, σήμερα έχει 6 παιδιά με τον πρώην σύζυγο της Brad Pitt εκ των οποίων τα 3 είναι υιοθετημένα. Το 2002 υιοθέτησε τον μεγαλύτερο γιο της Maddox, το 2005 την Zahara και το 2007 τον Pax. Η ίδια δηλώνει ευγνώμων που έχει τη τύχη να είναι μητέρα τους.

Τι αναφέρει η Αγία Γραφή για το πρόβλημα της φτώχειας

Οι φτωχοί μακαρίζονται από τον Χριστό ως κληρονόμοι της βασιλείας του Θεού, ενώ οι πλούσιοι ταλανίζονται διότι κρατούν τον πλούτο για τον εαυτό τους.

Επιπλέον τονίζεται μέσα στην Αγία Γραφή ότι: “Δανείζει στο Θεό όποιος ελεεί φτωχό». Ποιος δεν δέχεται τέτοιον οφειλέτη, που, εκτός από το “δάνειο”, θα δώσει και “τόκους”, όταν έρθει ο καιρός;

Στην Αγία Γραφή αναφέρεται πως επιβάλλεται να έχουμε θέληση να βοηθήσουμε τους απόρους ενώ αν τους αγνοήσουμε δεν κάνουμε σωστά, δεν αγαπούμε. Όταν αντιθέτως δείχνουμε ελεημοσύνη απέναντι στους συνανθρώπους μας που στερούνται τα απαραίτητα μέσα για να επιβιώσουν λαμβάνουμε την ευλογία του Θεού.

Επιπλέον, ο Θεός όταν δει ότι προσφέρουμε στους φτωχούς θα μας ανταποδώσει το καλό που κάναμε. Βέβαια εμείς δεν πρέπει με τέτοια κίνητρα να κάνουμε ελεημοσύνη, αλλά από αγάπη να βοηθούμε.

Επίσης, ο Χριστός παρομοιάζει κάθε έναν που είναι πτωχός με τον εαυτό Του, άρα όταν ελεούμε έναν πτωχὀ είναι σαν να ελεούμε τον ίδιο τον Θεό! 

Και αλλού στην Αγία Γραφή λέει: «Μακάριος είν’ εκείνος που σπλαχνίζεται τον φτωχό και τον στερημένο» (Ψαλμ. 40:2). Και: «Αγαθός άνθρωπος είν’ εκείνος που συμπονάει τους άλλους και τους δανείζει» (Ψαλμ. 111:5). Και: «Παντοτινά ελεεί και δανείζει ο δίκαιος» (Ψαλμ. 36:26).

«Όποιος ελεεί», λέει ο απόστολος Παύλος, «ας το κάνει με ευχαρίστηση και γλυκύτητα» (Ρωμ. 12:8). Με την προθυμία, το καλό σου λογαριάζεται σαν διπλό. Η ελεημοσύνη που γίνεται με στενοχώρια ή εξαναγκασμό, είναι άχαρη και άνοστη. Να πανηγυρίζουμε πρέπει, όχι να θρηνούμε, όταν κάνουμε καλοσύνες.

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να βάζουμε τους φτωχούς ανθρώπους στη προσευχή μας, να προσευχόμαστε στον Κύριο που είναι παντοδύναμος να τους βοηθήσει.