ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

Εἰς τo ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

1,2 Κυρίως Θέμα: Πρόσκληση σε γιορτινό τραπέζι


[Στάδιο 1ο: «Βιώνοντας» (1) Το πρώτο στάδιο ονομάζεται «βιώνοντας» και επιδιώκει να αντιληφθεί ποια  εμπειρία έχουν τα παιδιά σχετικά με το θέμα που πρόκειται να διδαχθεί. Το στάδιο αυτό αφορά το βίωμα και την εμπειρία των παιδιών ακόμη και για πράγματα που δεν έχουν καμμία θρησκευτική σχέση]

-Παιδιά μου καλά, πώς περάσατε το τριήμερο διακοπών; Καλά ήταν; Πήγατε και στην παρέλαση ε; (…)

-Να σας ρωτήσω κάτι: Σας έχουν προσκαλέσει σαν οικογένεια κάποιες φορές σε φαγητό συγγενείς ή φίλοι σας; (…)

-Τι κάνουν δηλαδή όταν σας προσκαλούν; Σας το λένε προφορικά αυτό; Ή σας στέλνουν ένα μήνυμα στο κινητό; Ή σας δίνουν τυπωμένη μία πρόσκληση που λέει να έρθετε στο τραπέζι την τάδε ημέρα και ώρα; (…) Μάλιστα, ισχύουν λίγο ή πολύ όλα τα παραπάνω.

-Εσείς, σαν οικογένεια πηγαίνετε στο τραπέζι που σας προσκαλούν, ή όχι; (…) Αν δεν πάτε τους ενημερώνετε ότι δεν θα πάτε; (…)

-Να ρωτήσω και κάτι άλλο: Σας έχει καλέσει κάποια φορά ο Δήμαρχος, ή ο πρόεδρος του χωριού, ή ο ιερέας της ενορίας σε κάποιο τραπέζι; Δηλαδή κάποιο σημαντικό πρόσωπο δηλαδή; (…) Και αν σας καλέσει τότε ποια η διαφορά για εσάς; (…) – Φυσικά το θεωρείτε -και είναι βέβαια- τιμητικό που σας κάλεσαν τα επίσημα πρόσωπα και από ὀτι καταλαβαίνω φοράτε και καλύτερα ίσως και καινούργια ρούχα. Σωστά; (…)


[Στάδιο 2ο: «Γνωρίζοντας μέσω της εμπειρίας» (2) Στο δεύτερο στάδιο επιδιώκεται να συνδεθεί η εμπειρία των μαθητών/μαθητριών με τις απαντήσεις που έδωσαν στην προηγούμενη ερώτηση, με τη θρησκευτική γνώση που θέλουμε να αποκτήσουν τα παιδιά. Ουσιαστικά η εμπειρία που έχουν τα παιδιά, συνδέεται με τη θρησκευτική γνώση.]

Άραγε ποιο να είναι το πιο τιμητικό πρόσωπο που θα μπορούσε να μας καλέσει σε τραπέζι; (…)

Μήπως ο Πρωθυπουργός της χώρας; Μήπως ο διευθυντής ή η διευθύντρια του σχολείου μας; (…) Φυσικά και αυτά είναι σημαντικά πρόσωπα, αλλά η σημαντικότερη πρόσκληση για φαγητό είναι….. το κτύπημα της καμπάνας που μας καλεί στο δείπνο-φαγητό ο ίδιος ο Χριστός μας.

Η Εκκλησία συνεχίζει να χτυπά και θα χτυπά τις καμπάνες, γιατί η κρούση τους συμβολίζει και είναι το στόμα του Θεού, της Εκκλησίας, που μιλά στα τέκνα της και τα καλεί να προσέλθουν στο Ναό, στον οίκο του Πατρός τους να προσευχηθούν, να ξεκουραστούν πνευματικά, να γιατρευτούν, να δυναμώσουν, να ενθαρρυνθούν, να παρηγορηθούν, να ευχαριστηθούν, να κλάψουν, να χαρούν, να κατακτήσουν την ελπίδα, να κερδίσουν τη Σωτηρία τους.

Με τη Θεία Λειτουργία, ο Χριστός μάς καλεί σε ένα Μεγάλο Δείπνο, μέσα από το οποίο θα οδηγηθούμε στη Βασιλεία Του. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που παίρνει ο άνθρωπος από τώρα και θα παίρνει πάντα, φτάνει να το θέλει! Είναι μάλιστα το μοναδικό μυστήριο που θα τελείται στη Βασιλεία των Ουρανών μετά τη Δευτέρα Παρουσία!

3. Κύρια αφήγηση ή διήγηση


[Στάδιο 3ο: «Εξερευνώντας & αναλύοντας»(3) το τρίτο στάδιο, βασική επιδίωξη αποτελεί η εξερεύνηση και σε βάθος ανάλυση της νέας γνώσης. Ουσιαστικά είναι το κυρίως θέμα που θέλουμε να διδάξουμε.]

Η Θεία Λειτουργία είναι το κορυφαίο λατρευτικό γεγονός των Χριστιανών καθώς σε αυτή τελείται το ΜΥΣΤΗΡΙΟ της Θείας Ευχαριστίας. Μέσω αυτής ερχόμαστε σε κοινωνία, σε ένωση με τον Χριστό -Τον και με τους συνανθρώπους μας. Αλλιώς “«βάζουμε μέσα μας τον Χριστό» με την Θεία Κοινωνία.
Με τη Θεία Λειτουργία, ο Χριστός μάς καλεί σε ένα Μεγάλο Δείπνο, μέσα από το οποίο θα οδηγηθούμε στη Βασιλεία Του. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που παίρνει ο άνθρωπος από τώρα και θα παίρνει πάντα, φτάνει να το θέλει! Είναι μάλιστα το μοναδικό μυστήριο που θα τελείται στη Βασιλεία των Ουρανών μετά τη Δευτέρα Παρουσία!
Για να γίνει η Λειτουργία οι πιστοί μαζεύονται οι πιστοί χριστιανοί σ’ έναν τόπο, συνήθως στον Ιερό Ναό. Στην συγκέντρωση αυτή μαζεύεται όλη η Εκκλησία (δηλαδή το σύνολο των πιστών).
Εκεί ομολογούμε  δημόσια την ορθόδοξη πίστη μας με το Σύμβολο της Πίστεως (Πιστεύω) και, αφού συγχωρέσουμε ο ένας τον άλλον, καλούμε το Άγιο Πνεύμα να μεταβάλει τον άρτον και τον οίνον σε Σώμα και Αίμα Χριστού.
Η Θεία Κοινωνία θα μεταδοθεί σε όλους όσοι είναι προετοιμασμένοι με εξομολόγηση. Μεταλαμβάνοντας από το Άγιο Ποτήριο ενωνόμαστε πραγματικά και όχι συμβολικά με τον Χριστό.
Πηγαίνοντας στην Εκκλησία και μετέχοντας στη Θεία Ευχαριστία γινόμαστε όλοι αδέλφια. Στη Θεία Λειτουργία φανερώνεται η Εκκλησία. Για να ελευθερωθούμε από τις πολλές μας µέριµνες και αγωνίες, πρέπει να δώσουμε χρόνο και χώρο στον Θεό που πάντοτε μάς περιμένει όλους. Και αυτός ο χώρος και ο χρόνος είναι η Θεία Λειτουργία.
Στη Θεία Λειτουργία δεν φέρνει κανείς μόνο τον εαυτό του. Θυμάται και ονόματα προσώπων που είτε είναι ζωντανοί είτε έχουν φύγει απ’ αυτή τη ζωή. Με την προσευχή μας στον Ναό γίνεται η μνημόνευση αυτών των προσώπων, αλλά πολύ περισσότερο πραγματοποιείται η επικοινωνία μας με τον Θεό.

Πρακτική εφαρμογή – Ερωτἠσεις


[Στάδιο 4ο: «Εφαρμόζοντας & αξιολογώντας» (4) Στο τέταρτο στάδιο πραγματοποιείται α) η πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή αυτών που μάθαμε, και β) να δούμε εάν τα παιδιά συγκράτησαν αυτά που είπαμε].

Κάθε Κυριακή η καμπάνα μάς καλεί στο Μεγάλο Δείπνο της Αγάπης που έχει ετοιμάσει ο Κύριος για εμάς, τα παιδιά Του! Τι πρέπει να κάνουμε για να προετοιμαστούμε για την Θ. Λειτουργία;
Αφού, λοιπόν, ο ίδιος ο Χριστός μας καλεί σε ένα τόσο σημαντικό τραπέζι, δεν πρέπει να λείπουμε και να λέμε διάφορες δικαιολογίες (“Α, έχω να πάω σε ένα πάρτι” ή “Νυστάζω τώρα και θα κοιμηθώ” ή “Θα πάω για μπάνιο στην θάλασσα”).
Κάθε Κυριακή πρωί το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι το να πάμε στην Θεία Λειτουργία. Όλα τα άλλα μπορούν να μπουν και μετά. Δεν πρέπει να φερθούμε με αγένεια στην πρόσκληση του Δείπνου του Χριστού μας αλλά να τρέξουμε με χαρά!!!
Τι κάνουμε όταν είμαστε στην Εκκλησία;
  1. Από την προηγούμενη μέρα, το Σάββατο, κοιμόμαστε νωρίς, για να μπορούμε να ξυπνήσουμε νωρίς την Κυριακή.
  2. Την Κυριακή σηκωνόμαστε νωρίς, ντυνόμαστε με καλά, καθαρά  και όμορφα ρούχα -όχι με αυτά που πάμε για ποδόσφαιρο-, αυτά που θα μας δώσει η μαμά και πάμε στην Εκκλησία.
  3. Αφού μπούμε στην Εκκλησία, κάνουμε σωστά τον σταυρό μας, ανάβουμε το κεράκι μας και φιλάμε τις εικόνες που βρίσκονται στα προσκηνητάρια.
  4. Επιλέγουμε την θέση που καθόμαστε και
  5. ΔΕΝ ΜΙΛΑΜΕ μεταξύ μαςδεν γελάμε, δεν παίζουμε, δεν πειράζουμε ο ένας τον άλλο μέσα στην Εκκλησία αλλά ακούμε την ψαλμωδία και προσπαθούμε κι εμείς να προσευχόμαστε. Τα μάτια μας είναι στραμένα στον Χριστό, στην Παναγία, στον ιερέα, για να βλέπουμε τι κάνει.
  6. Εάν χρειαστεί μιλάμε ψιθυριστά για να μην ακουγόμαστε.
  7. Δεν μπαινοβγάινουμε μέσα και έξω από τον Ναό.
  8. Τα αγόρια μπορούν να πάνε στο Ιερό με πολύ ησυχία και να διακονήσουν τον ιερέα.
  9. Από την θέση μας μπορούμε να κάνουμε την προσευχή μας και να λέμε όσα από τα λόγια ξέρουμε, όπως το Κύριε ελέησον, ή το Πιστεύω ή το Πάτερ ημών κ.λπ…
  10. Σηκωνόμαστε όλες τις ιερές στιγμές όπως... Στην αρχή της Θ. Λειτουργίας, στο Ευαγγέλιο, στο ”Πιστεύω” , όταν ο Ιερέας λέει “Λάβετε φάγετε” και προετοιμάζει την Θ. Κοινωνία, στο ”Πάτερ ημών” και κάθε φορά που ο Ιερέας βγαίνει από την Ωραία Πύλη.
  11. Αν έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα, κοινωνούμε περιμένοντας την σειρά μας με ευλάβεια, χωρίς ομιλίες και σπρωξίματα και στο τέλος επιστρέφουμε στην θέση μας πετώντας από την χαρά μας!!!
  12. Όσοι κοινωνήσουμε ΔΕΝ καθόμαστε ξανά, παρά μέχρι το τέλος της Θ. Λειτουργίας παραμένουμε όρθιοι!
  13. Μετά το ”Δι ευχών” παίρνουμε το αντίδωρο με χαρά και ασπαζόμαστε το χέρι του παπούλη!!!
Στην Θεία Λειτουργία είναι ο Ίδιος ο Χριστός εκεί και μας περιμένει! Πόσο στενοχωριέται όταν αγνοούμε την πρόσκλησή Του… Αυτός μας αγάπησε τόσο πολύ ώστε θυσιάστηκε πάνω στον Σταυρό για χάρη μας κι εμείς δεν Του αφιερώνουμε ούτε 1 ώρα! Αυτό κι αν λέγεται αχαριστία…
Εκτός από την Κυριακή, Θεία Λειτουργία τελείται κι άλλες μέρες της εβδομάδας αν υπάρχει κάποια γιορτή. Στα μοναστήρια τελείται συνήθως καθημερινά.
Αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί χριστιανοί (και όχι χριστιανοί μόνο στα λόγια) οφείλουμε να εκκλησιαζόμαστε και να κοινωνάμε όποτε μας δίνεται η ευκαιρία.

4. Δραστηριότητες, παιχνίδια, κατασκευές, βίντεο προβολή,..

1. ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 

1. Μπόουλινγκ
    Υλικά: 10 πλαστικά μπουκάλια νερού (μικρά ή μεγάλα), μια μπάλα
.com/img/a/
    Γεμίζουμε τα πλαστικά μπουκάλια με νερό (κορίνες) και τα τοποθετούμε όρθια σε σχήμα τριγώνου (4-3-2-1) περίπου 10 μέτρα μακριά από τη θέση ρίψης. Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες που ρίχνουν εναλλάξ. Κάθε παίχτης έχει τρεις βολές. Νικήτρια είναι η ομάδα της οποίας οι παίκτες θα καταφέρουν να ρίξουν περισσότερες φορές όλες τις κορίνες! Αν κάποιος παίκτης κάνει στράικ (strike), ρίξει δηλαδή κάτω με μια βολή όλες τις κορίνες, ξαναρίχνει!
    Τα «μήλα» σηκώνονται και τρέχουν να κάτσουν σε μια από τις άδειες θέσεις -όχι τη δικιά τους. Ο «μανάβης» προσπαθεί κι αυτός να κάτσει σε μια θέση. Αν τα καταφέρει, το παιδί που έμεινε όρθιο γίνεται «μανάβης» και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή! Αν ο «μανάβης» φωνάξει «Φρουτοσαλάτα!» σηκώνονται όλοι και ψάχνουν καινούρια θέση!
2. Σκυταλοκουταλοδρομίες!
  Υλικά: πλαστικά κουτάλια (όσα τα παιδιά), 2 μπαλάκια πινκ-πονκ
 
.com/img/a/
    Ορίζουμε μια αφετηρία και έναν τερματισμό -η διαδρομή μπορεί να είναι απλή ή πιο σύνθετη. Χωριζόμαστε σε δύο ομάδες. Ο πρώτος παίκτης κάθε ομάδας ισορροπεί το μπαλάκι (χωρίς να το αγγίζει) στο κουτάλι και προσπαθεί να κάνει γρήγορα τη διαδρομή. Αν το μπαλάκι πέσει, το πιάνει και ξεκινά από το σημείο που του έπεσε.
    Στον τερματισμό τον περιμένει ο επόμενος συμπαίκτης ο οποίος παίρνει το μπαλάκι και, αφού το ισορροπήσει στο δικό του κουτάλι, ξεκινά. Νικήτρια η πρώτη ομάδα που θα τερματίσουν όλοι οι παίκτες της.
    (Ο κατηχητής πρέπει να φροντίζει για τη δίκαιη εφαρμογή των κανόνων του παιχνιδιού γιατί τα παιδιά μπορεί να τσακωθούν ή να στενοχωρηθούν).
Καλή κι ευλογημένη ιεραποστολική Χρονιά!

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΧΕΤΙΚΟ

kalesma-sto-deipno

Υπήρξε άνθρωπος πλούσιος και φίλους του πολλούς
προσκάλεσε σε δείπνο που έστρωσε γι’ αυτούς,
οι δούλοι του χτυπήσαν την πόρτα καθενός,
αλλά οι καλεσμένοι τους είπαν, δυστυχώς.

Ω, δε θα ‘ρθώ,
ω, δε θα ‘ρθώ εις το δείπνο, αγόρασα αγρό,
αγόρασα και βόδια και θέλω να τα ιδώ,
παντρεύτηκα και πρέπει στο σπίτι να σταθώ,
λυπούμαι, στο δείπνο δε θα ‘ρθώ.

Τότε ο πλούσιος άρχοντας οργίστηκε πολύ,
τους δούλους πάλι στέλνει κι αρχίζει να καλεί,
ελάτε πονεμένοι, ελάτε οι φτωχοί,
το δείπνο είναι στρωμένο γι’ αυτόν που δε θα πει.

Ω, δε θα ‘ρθώ…

Τότε ο δείπνος στρώθηκε ψηλά στον ουρανό
κι ο Κύριος προσμένει τον κάθε αμαρτωλό,
την πόρτα σου χτυπάει, ν’ ανοίξεις μην αργείς,
την πρόσκλησή του δέξου και πρόσεξε μην πεις.

Ω, δε θα ‘ρθώ…

επίσημη ηχογράφηση λήψη [mp3, 2,39 MB] επίσημη ηχογράφηση

ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Μετά από κάθε συνάντηση

Εἰς τo ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.