ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

Εἰς τo ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.


Κατάμεστο το θέατρο στην Θεατρική Παράσταση “Το Λουλούδι που Θεραπεύει”

Με τις ευλογίες και την παρουσία του Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Θεοκτίστου πραγματοποιήθηκε η θεατρική παράσταση “Το λουλούδι που θεραπεύει”, που διοργάνωσε το Γραφείο Νεότητας, στην Άμφισσα Φωκίδος στις 26 Ιαν. 2025. Ολόθερμα, με επιφωνήματα και χειροκροτήματα υποδέχθηκε το κοινό από διάφορες περιοχές του νομού μας, την φετινή παράσταση που παρουσίασε η Θεατρική Ομάδα της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος στο κατάμεστο Πνευματικό Κέντρο της πόλης που ξεπέρασε κάθε προηγούμενο αφού έφθασε πάνω από 400 άτομα, εκ των οποίων περίπου τα 100 ήταν νέοι και παιδιά…… ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Θεόκτιστο με τίτλο “Κάλεσμα Αγγέλων”, του οποίου οι στίχοι, η μουσική και η εκτέλεση έγινε από μέλη του Γραφείου Νεότητας.

1,2 Κυρίως Θέμα: Οι Τρεις Ιεράρχες


[Στάδιο 1ο: «Βιώνοντας» (1) Το πρώτο στάδιο ονομάζεται «βιώνοντας» και επιδιώκει να αντιληφθεί ποια  εμπειρία έχουν τα παιδιά σχετικά με το θέμα που πρόκειται να διδαχθεί. Το στάδιο αυτό αφορά το βίωμα και την εμπειρία των παιδιών ακόμη και για πράγματα που δεν έχουν καμμία θρησκευτική σχέση]

Χαίρετε! Τι κάνουν τα καλά μας παιδάκια; Πώς πέρασε η εβδομάδα μας;

Και τώρα μια ερώτηση κρίσεως… τι ομάδα είστε;

Πωπω οι πιο πολλοί εδώ μέσα είστε ολυμπιακοί/ παναθηναϊκοί/ αεκτζήδες/ παοκτζήδες κ.λπ..

Γιατί όμως είστε με το μέρος αυτών των ομάδων; Τι διαφορά έχουν;

Συνήθως είμαστε με το μέρος μιας συγκεκριμένης ομάδας είτε γιατί η οικογένειά μας υποστηρίζει τη συγκεκριμένη ομάδα, είτε γιατί έχει καλύτερους παίκτες, είτε γιατί έχει περισσότερες νίκες σε σχέση με τις άλλες ομάδες, είτε γιατί είναι πιο διάσημη ομάδα κ.λπ..


[Στάδιο 2ο: «Γνωρίζοντας μέσω της εμπειρίας» (2) Στο δεύτερο στάδιο επιδιώκεται να συνδεθεί η εμπειρία των μαθητών/μαθητριών με τις απαντήσεις που έδωσαν στην προηγούμενη ερώτηση, με τη θρησκευτική γνώση που θέλουμε να αποκτήσουν τα παιδιά. Ουσιαστικά η εμπειρία που έχουν τα παιδιά, συνδέεται με τη θρησκευτική γνώση.

Έτσι λοιπόν, πριν από πολλά- πολλά χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, κοντά στα τέλη του 4ου αιώνα μ. Χ., οι χριστιανοί είχαν χωριστεί σε τρεις ομάδες: στους Ιωαννίτες, στους Βασιλείτες και στους Γρηγορίτες. Αυτές οι ομάδες πήραν τα ονόματά τους από τους γνωστούς σε εμάς Τρεις Ιεράρχες: Τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τον Μέγα Βασίλειο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Νανζιαζηνό.

Οι χριστιανοί λοιπόν εκείνες της εποχής διαφωνούσαν μεταξύ τους για το ποιος από τους τρεις Ιεράρχες είτε τα πιο ωραία λόγια και προσέφερε τα πιο πολλά πράγματα στον κόσμο.

Οι Βασιλείτες έλεγαν ότι ανώτερος ήταν ο Μέγας Βασίλειος διότι είχε τόσες αρετές που συναγωνιζόταν και τους Αγγέλους ακόμη. Τον θεωρούσαν επίσης ανώτερο από τον Χρυσόστομο, διότι αντίθετα με τον Χρυσόστομο, δε συγχωρούσε εύκολα όσους έκαναν αμαρτίες.

Οι Ιωαννίτες θεωρούσαν ανώτερο τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο γιατί είχε γράψει πάρα πολλά βιβλία και η διδασκαλία του φαινόταν πιο προσιτή, κατανοητή και εύκολη για τους απλούς ανθρώπους, ελκύοντας έτσι στην εκκλησία και τους πιο αμαρτωλούς ανθρώπους.

Οι Γρηγορίτες πάλι θεωρούσαν ανώτερο τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο γιατί μιλούσε κομψά, χρησιμοποιώντας «πολλές επιστημονικές» λέξεις και εξηγώντας πολύ δύσκολα νοήματα, ξεπερνώντας έτσι τους σοφούς και διάσημους της ελληνικής αρχαιότητας αλλά και τους νεότερους. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, είχαν χωριστεί και οι τότε χριστιανοί σε ομάδες όπως και εμείς σήμερα κάνουμε με τα αθλήματα. Γιατί όμως έγινε δημιουργήθηκε τόσο έντονη διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για αυτά τα τρία πρόσωπα; Ποιοι ήταν οι τρεις Ιεράρχες; Ας δούμε την ιστορία τους…

3. Κύρια αφήγηση ή διήγηση


[Στάδιο 3ο: «Εξερευνώντας & αναλύοντας»(3) το τρίτο στάδιο, βασική επιδίωξη αποτελεί η εξερεύνηση και σε βάθος ανάλυση της νέας γνώσης. Ουσιαστικά είναι το κυρίως θέμα που θέλουμε να διδάξουμε.]

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Γεννήθηκε το 347 μ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στην ρητορική και τη θεολογία στην Αντιόχεια αλλά και στην Αθήνα, μαζί με τον αγαπημένο του φίλο Μέγα Βασίλειο, μετά έζησε σε διάφορα μοναστήρια. Έγραψε πλήθος βιβλίων. Το γνωστότερο του έργο σε εμάς είναι η συγγραφή της Θείας Λειτουργίας, την οποία τελούμε κάθε Κυριακή που πηγαίνουμε στην Εκκλησία. Επειδή δίδασκε τους πιστούς με ωραία, απλά και κατανοητά λόγια, ο κόσμος έλεγε ότι από το στόμα του «έρεε χρυσός» και έτσι ονομάστηκε Χρυσόστομος. Παρόλο που ήταν αγαπητός στον κόσμο και εκλέχτηκε ακόμη και για Πατριάρχης Κωνταντινουπόλεως, εξορίστηκε στον Πόντο και στη συνέχεια στην Αρμενία, όπου εξασθενημένος όπως ήταν από τις κακουχίες, κοιμήθηκε σε ηλικία 62 ετών στις 14 Σεπτεμβρίου το 407 μ.Χ.. Λόγω της γιορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού η γιορτή του μεταφέρθηκε στις 13 Νοεμβρίου. Επίσης στις 27 Ιανουαρίου τιμάται η ανακομιδή των λειψάνων του και στις 30 Ιανουαρίου τιμάται ως Ιεράρχης με τους υπόλοιπους δυο Ιεράρχες.

Άγιος Βασίλειος ο Μέγας: Γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Καισαρεία της Καππαδοκίας. Σπούδασε για τέσσερα χρόνια στην Αθήνα με συμφοιτητή του τον Άγιο Γρηγόριο, ρητορική, γραμματική, αστρονομία, φιλοσοφία, ιατρική και γεωμετρία. Αφού τελείωσε τις σπουδές του, αποφάσισε να γίνει μοναχός και αργότερα ανέβηκε στον θρόνο της αρχιερωσύνης στην επισκοπή Καισαρείας. Έγραψε και αυτός πολλά βιβλία, ευχές και επιστολές, καθώς και τη Θεία Λειτουργία του που τελείται δέκα φορές τον χρόνο. Διακρίθηκε για την αφοσίωσή του στην ορθοδοξία αλλά και για το πλούσιο φιλανθρωπικό του έργο, καθώς μοίρασε όλη του την περιουσία στους φτωχούς. Ακόμη, ίδρυσε τη Βασιλειάδα, ένα πολύ μεγάλο για εκείνη την εποχή φιλανθρωπικό ίδρυμα, το οποίο φρόντιζε όσους είχαν ανάγκες. Κοιμήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. και η Εκκλησία μας τον τιμά 1 Ιανουαρίου κάθε χρόνου και στις 30 Ιανουαρίου με τους υπόλοιπους Ιεράρχες.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος: Γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στη Νανζιανζό της Καππαδοκίας και σπούδασεγια δεκατρία χρόνια στις καλύτερες σχολές της εποχής. Μετά τις σπουδές του, πήγε στην Αθήνα όπου δίδασκε ρητορική για δέκα χρόνια. Στη συνέχεια ταξίδεψε στον Πόντο, όπου συνάντησε τον φίλο του Μέγα Βασίλειο και έμεινε μαζί του. Μετά από πολλές παρακλήσεις, επιστρέφει στην πατρίδα του και ορίζεται επίσκοπος στην περιοχή των Σασίμων. Ο Άγιος Γρηγόριος έγραψε και αυτός πολλά έργα και βοήθησε στην αντιμετώπιση της αίρεσης του Αρείου, καθώς με τα κηρύγματά του έκανε αρκετούς αρειανούς να πιστέψουν στην ορθόδοξη πίστη. Για αυτόν τον λόγο ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, θέση από την οποία παραιτήθηκε μετά από λίγο καιρό. Οι χριστιανοί τον ονόμασαν Θεολόγο. Κοιμήθηκε στις 25 Ιανουαρίου το 391 μ.Χ. σε έναν ερημικό τόπο, όπου ασκήθηκε προσευχόμενος με νηστεία και μελέτη. Η Εκκλησία μας τον τιμά στις 25 Ιανουαρίου και στις 30 Ιανουαρίου με τους υπόλοιπους Ιεράρχες.

Γιατί όμως γιορτάζουμε αυτούς τους τρεις Αγίους μαζί εφόσον η Εκκλησία έχει ορίσει για τον καθένα μια ξεχωριστή μέρα να γιορτάζει; Όπως είπαμε και στην αρχή, οι χριστιανοί είχαν χωριστεί σε ομάδες για το ποιος ήταν ο καλύτερος ιεράρχης από τους τρεις. Έτσι, στα τέλη του 4ου αιώνα αποφασίστηκε να γιορτάζονται όλοι μαζί για να μην υπάρχουν διαφωνίες και διαχωρισμοί μεταξύ των χριστιανών. Εκτός από εκκλησιαστική εορτή όμως, η τιμή των τριών Ιεραρχών αποτελεί και σχολική εορτή, η οποία καθιερώθηκε κατά τον 19ο αιώνα και εορτάσθηκε πρώτη φορά από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο το 1842.

Οι τρεις Ιεράρχες λοιπόν είναι και προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων (άρα και των εκπαιδευτικών και των μαθητών/τριών), καθώς συνδυάζοντας υπέροχα την ορθοδοξία με τη μόρφωση και τον ελληνισμό, προσέφεραν τα πλούτη τους, τις γνώσεις τους, ολόκληρο τον εαυτό τους για να απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων. Έγραψαν σπουδαία βιβλία, επιστολές και κείμενα για όλο τον κόσμο, πρώτα από όλα όμως αγάπησαν και αφιερώθηκαν στον Θεό.

Ας μη ξεχνάμε ότι πίσω από τους τρεις μεγάλους Αγίους βρίσκονται οι τρεις αγίες μητέρες τους αλλά και ολόκληρη η οικογένειά τους. Η μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, η Οσία Εμμέλεια μεγάλωσε με αγάπη και τα εννέα της παιδιά και τα έφερε κοντά στον Χριστό αφού και η ίδια και αρκετά παιδιά της ακολούθησαν τον δρόμο του μοναχισμού και αγίασαν. Η Νόννα, η μητέρα του Αγίου Γρηγορίου, παρόλο που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά για πολλά χρόνια, απέκτησε τρία παιδιά και αφιέρωσε τον γιο της Γρηγόριο στον Θεό. Η Ανθούσα, μητέρα του Αγίου Ιωάννου, παρόλο που ήταν πλούσια πολύ, προτιμούσε να ζήσει μια ζωή ταπεινή και απλή. Έτσι, οι τρεις αγίες αυτές μητέρες με την προσευχή τους και με τον αγώνα τους να μεγαλώσουν παιδιά να που αγαπούν πάνω από όλα τον Θεό, χάρισαν στον κόσμο τρεις σπουδαίες προσωπικότητες Αγίων που αγαπήθηκαν και αγαπιούνται μέχρι και σήμερα από όλο τον κόσμο!

4. Πρακτική εφαρμογή


[Στάδιο 3ο: «Εξερευνώντας & αναλύοντας»(3) το τρίτο στάδιο, βασική επιδίωξη αποτελεί η εξερεύνηση και σε βάθος ανάλυση της νέας γνώσης. Ουσιαστικά είναι το κυρίως θέμα που θέλουμε να διδάξουμε.]

Για να δούμε τι θυμάστε από όσα είπαμε σήμερα;

1. Γιατί οι χριστιανοί διαφωνούσαν εκείνη την εποχή και σε ποιες ομάδες χωρίστηκαν;

2. Ποιος από τους τρεις έγραψε τη Θεία Λειτουργία που ακούμε κάθε Κυριακή;

3. Γιατί οι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται προστάτες της Παιδείας και των Γραμμάτων;

4. Ποιες ήταν οι μητέρες των Τριών Ιεραρχών; (…)

1.«…σπουδές του στην ρητορική και τη θεολογία…», «…Σπούδασε για τέσσερα χρόνια…», «…σπούδασε  για δεκατρία χρόνια…»: όπως ακούσαμε νωρίτερα, και οι τρεις αυτοί μεγάλοι άγιοι αφιέρωσαν πολλά χρόνια στις σπουδές και δεν σπούδασαν μόνο μια επιστήμη, αλλά ασχολήθηκαν με τις περισσότερες επιστήμες που ήταν γνωστές εκείνη την εποχή.

Οι περισσότεροι από εμάς σήμερα που πηγαίνουμε είτε στο σχολείο, βαριόμαστε με το παραμικρό να λύσουμε τις ασκήσεις που μας βάζει ο/η εκπαιδευτικός για το σπίτι, βαριόμαστε ακόμη και να πάμε σχολείο ή να διαβάσουμε ένα εικονογραφημένο έστω βιβλίο.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Η δική μας εποχή, σε σχέση με την εποχή των τριών Ιεραρχών, έχει ως σημαντικότερη διαφορά την τεχνολογία. Οτιδήποτε κάνουμε εμείς σήμερα, γίνεται μέσω του κινητού, του υπολογιστή, του tablet κ.α.. H ασχολία μας με αυτά τα μέσα καθημερινά αυξάνεται και προτιμούμε να σκρολάρουμε στο κινητό ή στο tablet παρά να διαβάσουμε. Αγνοούμε όμως το πόσο μεγάλο κίνδυνο κρύβει η υπερβολική ενασχόληση μας με αυτά τα μέσα και το πόσο σπουδαία πράγματα χάνουμε όταν δεν ασχολούμαστε με το διάβασμα του σχολείου ή με το απλό διάβασμα ενός βιβλίου.

Δεν λέω ότι όλοι θα γίνουμε αριστούχοι και «φυτά» και θα διαβάζουμε πέντε ώρες την ημέρα. Το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι από τα πιο απλά έως και τα πιο δύσκολα πράγματα που μαθαίνουμε στο σχολείο, θα τα χρειαστούμε σίγουρα σε κάποια στιγμή της ζωής μας. Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε με όρεξη και χαρά να αντιμετωπίζουμε τη μάθηση, ως μια διαδικασία που θα διαμορφώσει αυτό που είμαστε και πρόκειται να ακολουθήσουμε σε λίγα χρόνια!

2….πρώτα από όλα όμως αγάπησαν και αφιερώθηκαν στον Θεό:

Οι Άγιοι Ιεράρχες μας, παρόλη τη μόρφωση και το τεράστιο συγγραφικό, φιλανθρωπικό και ποιμαντικό τους έργο ως επίσκοποι, είχαν ως προτεραιότητα τον Θεό. Αφιέρωσαν την ζωή τους στον Θεό, παρόλα τα πλούτη, την δόξα και την φήμη που είχαν στον κόσμο. Και όταν συκοφαντήθηκαν από τους όμοιούς τους και από τον κόσμο, δεν τα παράτησαν: μοναδική τους ελπίδα ήταν ο Θεός.

Ό,τι έκαναν στην δημόσια δράση τους (φιλανθρωπίες, κηρύγματα, επιστολές κ.α.), τα έκαναν για τον Θεό που τόσο αγαπούσαν. Και ο Θεός τους ευλόγησε με τα χαρίσματα και τις αρετές που τους έδωσε και επηρέασαν τόσο πολύ τον τότε κόσμο του χριστιανισμού, που έμειναν στην ιστορία μέχρι και σήμερα. Όπως μας λέει και ο Άγιος Γρηγόριος, πρέπει και εμείς πιο συχνά να θυμόμαστε τον Θεό παρά να αναπνέουμε.

Γιατί όταν τηρούμε ακόμη και τα πιο απλά πράγματα, να διαβάσουμε μια παράγραφο από την Καινή Διαθήκη, να κάνουμε την προσευχή μας όταν ξυπνήσουμε και όταν κοιμηθούμε, να νηστέψουμε όπως μας λέει ο πνευματικός μας κ.α., ωφελούμαστε πρώτα από όλα εμείς οι ίδιοι καθώς ο Θεός Πατέρας μας ευχαριστιέται, μας ευλογεί και μας χαριτώνει.

3.Πίσω από τους τρεις μεγάλους Αγίους που τιμούμε με τόση λαμπρότητα σήμερα, βρίσκονται οι τρεις αγίες μητέρες τους:

  1. Οι γονείς μας σίγουρα παίζουν σημαντικό ρόλο στο πως εμείς μεγαλώνουμε και ανατρεφόμαστε. Όπως είδαμε οι τρεις αυτές Αγίες μητέρες είχαν προτεραιότητά τους να μεγαλώσουν τα παιδιά τους να αγωνίζονται πνευματικά και να αγαπούν τον Θεό και τους συνανθρώπους τους.
  2. Και όντως τα παιδιά τους αφιερώθηκαν στον Θεό πρώτα ως μοναχοί και αργότερα ως επίσκοποι. Αυτό που είναι αξιοθαύμαστο είναι ότι δεν αγίασαν μόνο οι τρεις Ιεράρχες, αγίασαν και οι μητέρες τους και πολλά από τα αδέρφια τους.
  3. Πόσο όμορφο είναι όταν η οικογένεια ολόκληρη αγιάζει! Μπορεί οι δικοί μας γονείς να μην είναι τόσο κοντά στην εκκλησία ή ακόμη και να μην πιστεύουν. Εμείς ας μην απογοητευόμαστε και ας προσπαθούμε να αγωνιζόμαστε και να τηρούμε όσα ακούμε από τους πνευματικούς μας αν έχουμε ή από τους κατηχητές μας, και ο Θεός θα φωτίσει είτε τους γονείς είτε τα αδέρφια είτε άλλους συγγενείς μας να κάνουν και αυτοί το ίδιο!

Συμπέρασμα:

Όπως οι Τρεις Ιεράρχες βρήκαν τη ζωή τους και βάδισαν αυτό τον δρόμο, ευχόμαστε και εμείς οι κατηχητές/ κατηχήτριές σας για σας που ξεκινάτε τώρα τη ζωή σας,  να βρείτε και εσείς αυτόν τον δρόμο και να τον περπατήσετε.



4. Δραστηριότητες, παιχνίδια, κατασκευές, βίντεο προβολή,..

1. ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ 

2, ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΛΥΚΕΙΟΥ

1. Το φως των Τριών Ιεραρχών

Υλικά: μαρκαδόροι/ ξυλομπογιές, ψαλίδια, κόλα, εκτυπωμένο αρχείο (συνημμένο στην ιστοσελίδα)

Εκτέλεση: Τα παιδιά χρωματίζουν την φωτοτυπία του αρχείου που τους έχουμε δώσει. Κόβουν το σχέδιο, κολλούν τα σημεία που πρέπει ώστε να δημιουργηθεί ένα φαναράκι, του οποίου η κάθε πλευρά έχει από έναν ιεράρχη.

2. Το παιχνίδι της σφαλιάριας!

Υλικά: μεγάλο τραπέζι

Εκτέλεση:  Το παιχνίδι θυμίζει το γνωστό σε όλους μας Uno αλλά χωρίς κάρτες. Αρχικά όλα τα παιδιά κάνουν έναν κύκλο γύρω από το τραπέζι και τοποθετούν τη μια τους παλάμη πάνω σε αυτό (είτε όρθια είτε καθιστά). Εξηγούμε στα παιδιά τους κανόνες:

-Το χτύπημα της παλάμης μια φορά= συνεχίζει ο επόμενος και χτυπά και αυτός την παλάμη του μια φορά

-Το χτύπημα της παλάμης δυο φορές= αλλάζει η κατεύθυνση της σειράς αντίθετα

-Το χτύπημα του χεριού με μπουνιά= χάνεις τη σειρά σου και συνεχίζει ο επόμενος

(βίντεο: https://gr.pinterest.com/pin/68746507735/ )

ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Μετά από κάθε συνάντηση

Εἰς τo ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστὲ ὁ Θεός, ἡ ἐλπὶς ἡμῶν, δόξα σοι.
Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Ἀμήν.