• Όποιος θέλει να κάνει ελεημοσύνη, ας κάνει προ πάντων, αν μπορεί, για την ελευθερία των αιχμαλώτων και ιδιαίτερα νηπίων και παιδιών, τα οποία κινδυνεύουν ψυχικά. Κατόπιν ας κάνει ελεημοσύνη για τους αιχμαλώτους ιερείς και γέροντες και του υπόλοιπους.
  • Κατά δεύτερο λόγο ας δώσει ελέη σε ασθενείς πληγωμένους και σε άλλους, οι οποίοι έχουν μεγάλη ανάγκη βοηθείας.
  • Έπειτα ας μοιράσει και στους έγκλειστους μοναχούς διότι αυτοί είναι δούλοι του Θεού και εκτελούν αγγελικό έργο και για τον Θεό είναι έγκλειστοι, και ζουν μόνο για τον Θεό και όλες οι εντολές εκπληρώνονται από αυτούς.
  • Μετά από αυτά ας γίνεται η ελεημοσύνη στους φυλακισμένους, στις χήρες και σε όλους, όσοι βρίσκονται σε ανάγκη, οι οποίοι δεν συνηθίζουν να βγαίνουν από τα σπίτια τους, και τελευταία σε όλους τους υπόλοιπους πτωχούς.
  • Η δε φιλοξενία μάλιστα σε ξένους ενδεείς (δηλ. πολύ πτωχούς που δεν έχουν τα αναγκαία προς το ζην) πολύ μεγάλο “μισθό” προξενεί από τον Θεό, όπως δίδαξε και ο Σωτήρας μας, ο δίκαιος Κριτής και Θεός μας.