Πώς να χωρέσει κανείς μέσα σε λίγες γραμμές, συναισθήματα τεράστια; Χαρά και Αγαλλίαση που μόνο από τον ουρανό μπορεί να είναι βαλμένα μέσα στην καρδιά; Πώς πρόσωπα που για έτη πολλά κουβαλούν το Σταυρό της ατεκνίας να στέκουν τώρα μπροστά σε αυτό το Τεράστιο Θαύμα;

Στην απόκτηση δύο παιδιών μέσω υιοθεσίας και στη Βάπτιση τους. Πώς η δυσκολία και η πικρία που κρύβει η ατεκνία  να γίνεται τελικά δρόμος χαράς; Παρόλα αυτά η διαδικασία υιοθεσίας πέρα από χρονοβόρα και δύσκολη γίνονταν συχνά και απογοητευτική… Όμως βλέποντας τα μάτια και τα χαμόγελα των παιδιών και έχοντας ως στήριγμα ο ένας τον άλλον και τις προσευχές όλων, όλα στο τέλος πήγαν κατ’ευχήν.

Σχεδόν σε ένα μήνα, η ζωή μας  είχε αλλάξει ριζικά… Όλα  πλέον ήταν πολύ γεμάτα και γρήγορα και τα νέα ωράρια μας ως γονείς… εικοσιτετράωρα…
Και χθες, έδωσε ο Θεός να  ζούμε τη βάπτιση τους, με νονούς αγαπημένους… Με μια αγκαλιά μεγάλη για όλους μας και για όλα τα περίεργα του Θεού που συμβαίνουν στη ζωή μας..

Πώς γίνεται να μη βλέπει κανείς το χέρι Του Θεού σε όλα αυτά; Πώς εμείς να ενώνουμε την ανάγκη μας να γίνουμε γονείς με την ανάγκη αυτών των παιδιών που ψάχνουν για γονείς; Πόσο ευχάριστο  είναι που μπορούμε να έχουμε όλοι μας μια δεύτερη ευκαιρία. Το να μπορούμε αν όχι να είμαστε φυσικοί γονείς, να ζήσουμε τη χαρά του να είμαστε όλοι μαζί.

Η Βάπτιση των παιδιών μας πραγματοποιήθηκε στο Άλσος της Μονής Αγίων Αυγουστίνου & Σεραφείμ Τρικόρφο Φωκίδος, στο εκκλησάκι της Παναγίας της Γερόντισσας, όπου πολλοί φίλοι και συγγενείς συμμετείχαν στη χαρά μας. Οι προσευχές όλων, να στεριώσουμε  στο νέο μας  ρόλο και να μας φωτίσει ο Θεός να οδηγήσουμε τα νέα μέλη κοντά Του.

Κλείνοντας αυτές τις λίγες γραμμές και μη έχοντας ακόμα συνειδητοποιήσει αυτά τα όμορφα που ζούμε, θαύματα που απόλυτα απέκλεια με τη λογική ότι θα μας συμβούν θέλω βαθιά να ευχαριστήσω τον Άγιο Θεό για το μεγάλο θαύμα που καταδέχτηκε  να μας κάνει. Και να παροτρύνω οποιοδήποτε αδερφό/ή που ζει με τον σταυρό της ατεκνίας να μην πάψει ποτέ να ελπίζει ότι τα καλύτερα έρχονται… Η υιοθεσία πέρα από τη δυσκολία που έχει μας δίνει και μια δεύτερη ευκαιρία στη γονεϊκότητα, λιγότερο ύπνο, χρήματα, πολλά τρεχάματα και δουλειές μα και απέραντη Χαρά… Τη Χαρά που σε  γεμίζει και που σε κάνει να ελπίζεις και να χαμογελάς με την καρδιά σου!

Σε ευχαριστούμε Θεέ μας για το δώρο που μας έκανες!

Δοξασμένο το όνομά Σου.

-Οι γονείς των παιδιών-
Διονύσης και Μαιρόνικα