H θεατρική ομάδα της Ιεράς Μητροπόλεως Φωκίδος παρουσιάζει την θεατρική παράσταση με τίτλο: “Tο Λουλούδι που θεραπεύει”.

Φανταστείτε κάποια αόρατη δύναμη ή άγνωστη αρρώστια που σας αποδυναμώνει σταδιακά και σας παραλύει, χωρίς να το αντιληφθείτε, μέχρι που η κατάστασή σας σταθεροποιείται σε ένα αιώνιο μαρτύριο χωρίς τέλος, χωρίς λύτρωση… Αυτό ακριβώς κάνει η αμαρτία στην ψυχή μας! Είναι ένα φοβερό κακό που όμως εξελίσσεται με τη δική μας θέληση ή αδιαφορία. Ευτυχώς, δεν είναι ένα κακό αθεράπευτο. Το γιατρεύει εύκολα η μετάνοια, η αρετή αυτή που είναι το θέμα του θεατρικού μας έργου. Η μετάνοια ξεκινά από την αυτογνωσία. Γεννιέται εντός μας με την ταπείνωση, την υπακοή, την αγαπητική διάθεση προς τον Θεό και τον συνάνθρωπό μας. Προϋποθέτει την προσπάθεια να αναγνωρίσουμε τα πάθη μας, τις κακές συνήθειες που διώχνουν από μέσα μας τη χάρη του Θεού. Επίσης, προϋποθέτει να είμαστε πρόθυμοι στο να γνωρίσουμε και να εφαρμόσουμε το θέλημα Του, προσευχόμενοι συνάμα να μας βοηθήσει σ’αυτό.

Τελικά η μετάνοια είναι ένα χάρισμα του Θεού. Είναι ένα θεραπευτικό λουλούδι που γεννιέται στην καρδιά μας, επειδή αυτή χτυπά για τον Κύριο, επειδή δείχνει ότι θέλει να θυ σιάζει για Εκείνον καθετί που δεν Του αρέσει και αναζητά να πράττει αυτό που Του αρέσει κάθε στιγμή.

Αξεπέραστη η φιλανθρωπία του Θεού

Στην Αγία Γραφή θα βρούμε πολλά παρα δείγματα που μας δείχνουν ότι ο Θεός είναι απέραντα φιλάνθρωπος. Τα αμαρτήματά μας ποτέ δεν ξεπερνούν την δύναμή Του να μας συγχωρεί και να μας θεραπεύει. Εκείνος συγχώρεσε τόσους και τόσους μετανιωμένους εγκληματίες και ακόλαστους ανθρώπους, όπως η πόρνη Ραάβ, ο βασιλιάς Δαβίδ, ο Αχαάβ, ο Μανασσής, ο βέβηλος Ναβουχοδονόσορ και βέβαια ο ληστής που σταυρώθηκε δίπλα στον Κύριό μας Ιησού Χριστό και μετανιωμένος “λήστεψε” τον Παράδεισο! Το πρόβλημα της σωτηρίας μας λοιπόν δεν είναι η αμαρτία. Είναι η αμετανοησία μας…

Ποιος μπορεί να συγχωρεί αμαρτίες;

Το θεραπευτικό μυστήριο της μετανοίας και εξομολογήσεως παρέδωσε ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός στους μαθητές και Αποστόλους Του. Όπως μας βεβαιώνει ο αγαπημένος Του μαθητής, ο Ιωάννης, τους το παρέδωσε όταν εμφανίστηκε σ’ αυτούς αναστημένος, εμφυσώντας τους με Πνεύμα Άγιο την εξουσία να συγχωρούν αμαρτίες ή να τις αφήνουν ασυγχώρητες (ανάλογα με την μετάνοια ή την αμετανοησία που βλέπουν στους ανθρώπους). Αυτή η ιερή εξουσία της συγχώρησης που μας παρέχει ο Θεός μεταβιβάζεται από τους Αγίους Αποστόλους του Χριστού στους Ιερείς της Εκκλησίας μας, που αποκτούν αποστολική διαδοχή με την χειροτονία.

Το πλυντήριο της ψυχής 

Γίνεται  σαφές λοιπόν ότι ο Θεός μας συγχωρεί  όταν  εξομολογούμα-στε με ειλικρίνεια και μετάνοια στον ιερέα – εξομολόγο. Εκεί νος όρισε να γίνεται έτσι και όχι όπως νομίζει ο καθένας από μας, π.χ. με ομολογία των αμαρτιών μας μπροστά σε μια εικόνα ή με εκμυστήρευση σε κάποιο άλλο πρόσωπο.

Ο Κύριος όρισε η μικρή ντροπή και η ταπείνωση που δοκιμάζουμε ενώπιον του πνευματικού μας, να μας απαλλάσσει από απέραντη ντροπή και οδύνη μπροστά σε ανθρώπους και αγγέλους κατά την ώρα της Κρίσεως. Η εξομολόγηση αποτελεί μεγάλο δώρο, ένα πλυντήριο της ψυχής, που χρησιμοποιούμε κατ’ επανάληψη για να ξεπλένουμε πληγές και πάθη. Ωστόσο, για να λειτουργήσει θεραπευτικά, χρειαζόμαστε αληθινή μετάνοια, που είναι και η αρχή της σωτηρίας μας.

Έννοιες και χαρακτήρες του θεατρικού μας έργου

Το θεατρικό μας έργο “Το λουλούδι που θεραπεύει” ξεδιπλώνει στα μάτια του θεατή το πρόβλημα της αμετανοησίας των ανθρώπων με τις διάφορες πτυχές του:

Ο ισχυρισμός ότι δεν κάναμε κάτι αμαρτωλό, η ψευδαίσθηση ότι είμαστε εντάξει, ο αυτοσχεδιασμός για αποφυγή της ταπείνωσης, η χρήση αμέτρητων δικαιολογιών για τον εαυτό μας, η απόδοση ευθυνών στους άλλους, η αδιαφορία μας που πικραίνουμε τον Θεό, η αναισθησία και η ασχετοσύνη μας για το τι είναι αμαρτία, είναι κλασικά δαιμονικά και θανατηφόρα φαινόμενα που θίγονται μέσω των χαρακτήρων του έργου.

Παράλληλα παρακολουθούμε την ευεργετική θεραπευτική μέθοδο του εξομολόγου ιερέα, ο οποίος καθοδηγεί πνευματικά τους προσερχόμενους στο πετραχήλι του, με διάκριση και αγάπη.

Τέλος, οδηγούμαστε να διακρίνουμε τη διαφορά και την αξία της αληθινής μετανοίας, του άνθους αυτού που ευχόμαστε να βλαστήσει στις καρδιές όλων μας.

Ευχόμαστε το έργο να μας βοηθήσει να επισημαίνουμε όσα μολύνουν την ψυχή μας και να εξομολογούμαστε θεάρεστα, ενθυμούμενοι ότι για την καθαρότητά της έχυσε το αίμα Του ο Κύριος.

Τραγούδι αφιερωμένο στον

Σεβ. Ποιμενάρχημας κ. Θεόκτιστο

Τίτλος: ”ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΓΕΛΩΝ”

Ταξιδεύοντας σε ένα κόσμο που μάτωσε

φέρνεις όραμα στη Φωκίδα ξανά

με χαμόγελο στο λαό που σ᾽ αντάμωσε

στου Χριστού το φως που ανατέλλει χαρά.

Κάλεσμα Αγγέλων που αντηχεί στον πυρετό της μέρας

δίνουν οι ευχές σου στη σιωπή, κι ο πόνος του πατέρα

δρόμο για ανώτερη ζωή, στους ουρανούς κονάκι

πέρα απ’ την ψεύτρα εποχή, στους σκλάβους την Ιθάκη.

Αγναντεύοντας σε μια γη που ερημώνεται

απ’ τις εκκλησιές τον εχθρό πολεμάς

κι από τις μονές η ελπίδα που απλώνεται

κόντρα στους καιρούς μάχη της λευτεριάς.

Κάλεσμα Αγγέλων που αντηχεί στον πυρετό της μέρας

δίνουν οι ευχές σου στη σιωπή, κι ο πόνος του πατέρα

δρόμο για ανώτερη ζωή, στους Ουρανούς κονάκι

πέρα απ’ την ψεύτρα εποχή, στους σκλάβους την Ιθάκη.

Μπρος στα θυσιαστήρια, η πατρική μορφή σου

για τα παιδιά σου αναζητά, κλειδιά του Παραδείσου

δρόμο για αιώνια ζωή, αγίων κοινωνία

του επισκόπου προσμονή, του κόσμου η σωτηρία.

Ερμηνεύουν οι:

Αρχιμ. Δαβίδ Τσελίκας

Αλέξανδρος Κοντοχρήστος

Γωγώ Αποστολοπούλου

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:

Γραφείο Νεότητας Ι. Μ. Φωκίδος