ΠΡΟΣΕΥΧΗ πριν από κάθε συνάντηση:
Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.
- Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
- Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.
«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας,
πνεῦμα φιλαρχίας καί ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δέ σωφρο
σύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ
δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταί
σματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».
Εισαγωγή
Χαίρετε καλά μας παιδιά!!!
Τί κάνετε; Πώς πέρασε η εβδομάδα σας;
Για να δείξουμε όλοι τον σταυρό μας!!! Τώρα πια τον φοράμε όλοι και δεν τον βγάζουμε ποτέ, εεε;
Σας βλέπω όλους πιο δυνατούς και πιο ορεξάτους! Δόξα τω Θεώ! Μετά την προσκύνηση του σταυρού του Χριστού μας, πάμε με δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα της νηστείας και να φτάσουμε , πρώτα ο Θεός , ως το . . . Πάσχα και την Ανάσταση!!!
Ήρθε και η μεγάλη ώρα να κόψουμε κι άλλο ποδαράκι της κυρά- Σαρακοστής! Μας έμειναν μόνο… τρία!!!
Την 4η Κυριακή των νηστειών τιμάμε τον Άγιο Ιωάννη της Κλίμακος.
Είναι ένας μεγάλος ασκητής του 7ου αιώνα που με την ζωή του έδειξε πως η πορεία μας στον κόσμο αυτό, είναι σαν σκαλοπάτια προς τον ουρανό. Με τους λόγους του μας εξηγεί πως μπορεί να ανεβεί κανείς τα σκαλοπάτια του ουρανού και να συναντηθεί με τον Χριστό. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος έγραψε ένα βιβλίο που λέγεται ” Κλίμαξ” και το διαβάζουμε τώρα, την περίοδο της Σαρακοστής!!!!
Κύρια αφήγηση ή διήγηση – Η θεραπεία ενός τυφλού
Έφτυσε κάτω στο χώμα κι έφτιαξε πηλό που τον έβαλε πάνω στα μάτια του τυφλού κι ύστερα τον έστειλε να πλυθεί στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Ο τυφλός έκανε όπως του είπε ο Κύριος κι αμέσως είδε. Οι γείτονες κι οι γνωστοί του, που τον γνώριζαν τυφλό, τον ρωτούσαν πώς βρήκε το φως του κι εκείνος τους απαντούσε ότι κάποιος άνθρωπος που τον λένε Ιησού τον θεράπευσε.
Οδήγησαν τον θεραπευμένο τυφλό στους Φαρισαίους, οι οποίοι του ζήτησαν να τους πει ποιος και πώς τον θεράπευσε. Εκείνος τους είπε πώς συνέβησαν όλα τα γεγονότα. Οι Φαρισαίοι όμως δυσαρεστήθηκαν, γιατί η θεραπεία του τυφλού είχε γίνει ημέρα Σάββατο. «Δεν είναι δυνατόν αυτός που σε θεράπευσε να είναι άνθρωπος του Θεού, αφού δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου. Κι αφού δεν είναι του Θεού, θα είναι αμαρτωλός. Πώς μπορεί όμως ένας αμαρτωλός να κάνει τέτοιο θαύμα;», έλεγαν οι Φαρισαίοι κι έγινε μεταξύ τους σχίσμα και διαφωνία. Για να βεβαιωθούν ότι ο τυφλός τους έλεγε την αλήθεια, φώναξαν και τους γονείς του. Εκείνοι είπαν ότι πράγματι αυτός είναι ο γιος τους που είχε γεννηθεί τυφλός. Πώς όμως θεραπεύθηκε δεν μπορούσαν να πουν, γιατί δεν γνώριζαν το περιστατικό. Ας ρωτούσαν τον γιο τους που ήταν ενήλικος. Αυτός ήξερε τι ακριβώς συνέβη.
Οι γονείς του μίλησαν έτσι, γιατί δεν ήθελαν να δυσαρεστήσουν τους Φαρισαίους. Φοβόντουσαν μήπως τους διώξουν από τη συναγωγή. Για δεύτερη φορά κάλεσαν τον πρώην τυφλό οι Φαρισαίοι και τον έβαλαν να τους διηγηθεί πάλι τη θεραπεία του. Με θάρρος τους ξαναείπε ότι αυτός που τον θεράπευσε πρέπει να ήταν άνθρωπος του Θεού, αλλιώς δεν θα μπορούσε να κάνει τέτοιο θαύμα. Απόρησε μάλιστα πώς οι Φαρισαίοι δεν πίστευαν ότι ήταν άνθρωπος του Θεού. «Πού ακούστηκε ν’ ανοίξει κάποιος τα μάτια ενός εκ γενετής τυφλού; Αν δεν ήταν απ’ τον Θεό αυτός ο άνθρωπος, δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα», τους είπε. Θύμωσαν τότε οι Φαρισαίοι, του είπαν πώς δεν μπορεί να τους κάνει το δάσκαλο αυτός που γεννήθηκε μέσα στην αμαρτία και τον πέταξαν στο δρόμο.
Έμαθε ο Κύριος όσα συνέβησαν στον τυφλό που είχε θεραπεύσει και τον αναζήτησε. Όταν τον βρήκε τον ρώτησε: «Πιστεύεις στον Υιό του Θεού;». «Ποιος είναι, Κύριε, για να πιστέψω;», ρώτησε ο τυφλός. «Και τον έχεις δει και είναι αυτός που τώρα σου μιλάει», αποκρίθηκε ο Κύριος. «Πιστεύω, Κύριε!», είπε τότε εκείνος και τον προσκύνησε.
ΣΧΕΤΙΚΟ BINTEO:
Στο παρακάτω λινκ επιλέξτε όποια παιχνίδια θέλετε και παίξτε με τα παιδιά σας.
ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΣΚΑΛΑ
2) Ποιο ζευγάρι θα μείνει ενωμένο;
Περιγραφή: Κολλάμε στο πίσω μέρος της πλάτης του κάθε παιδιού μια κορδέλα άσπρη ή κόκκινη. Φροντίζουμε να είναι ζυγός ο αριθμός των παικτών που θα παίξουν και ισόποσα μοιρασμένα τα χρώματα στις πλάτες.
Θα παίξουμε μια παραλλαγή του αγαπημένου σε όλους παιχνιδιού “μουσικές καρέκλες”. Για το λόγο αυτό, θα χρειαστεί να τοποθετήσουμε τόσα στεφάνια στο χώρο, όσα και τα ζευγάρια των παικτών που θα δημιουργηθούν. Για παράδειγμα, για 20 παίκτες (10 κόκκινοι και 10 άσπροι) θα χρειαστούμε 10 στεφάνια.
Βάζουμε μια μουσική και ζητάμε από τα παιδιά να κινηθούν ελεύθερα στο χώρο. Όταν σταματήσει η μουσική, πρέπει να εντοπίσουν ένα φιλαράκι που έχει το αντίθετο χρώμα κορδέλας από αυτούς στη πλάτη, να πιαστούν χέρι χέρι και να τρέξουν μαζί να μπουν σε ένα στεφάνι. Σε κάθε γύρο αφαιρούμε από ένα στεφάνι. Όποιο ζευγάρι δε προλάβει να μπει σε στεφάνι, βγαίνει από το παιχνίδι.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά από κάθε συνάντηση:
Όλα τα παιδιά μαζί με τον κατηχητή, γονατισμέμοι μπροστά από το εικόνισμα του Χρι στού στο ιερό τέμπλο θα εκφωνήσουμε την προσευχή του Αγίου Εφραίμ, λέγοντας στο τέλος όλοι μαζί το “Δι’ εὐχῶν…”
[Από πριν πρέπει να έχουμε βγάλει φωτοτυπίες την προσευχή για να την μοιράσουμε στα παιδιά].
«Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας,
πνεῦμα φιλαρχίας καί ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δέ σωφρο
σύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονής καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ
δούλῳ. Ναί, Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁράν τά ἐμά πταί
σματα, καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου,
ὅτι εὐλογητός εἶ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν».
Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.