Χαίρετε καλά μας παιδάκια!!!
Τι κάνετε; Πώς πέρασε η εβδομάδα σας;
Πώς περνάει γρήγορα ο καιρός, εεε;;; Σήμερα θα κόψουμε και το 5ο ποδαράκι της κυράς- Σαρακοστής!!! Πλησιάζει το Πάσχα!!! Δόξα τω Θεώ!!!
Αυτή την Κυριακή η εκκλησία μας γιορτάζει την Αγία Μαρία την Αιγυπτία, που ήταν μια κοπέλα η οποία πριν γνωρίσει τον Χριστό ζούσε κοντά στην αμαρτία αλλά όταν γνώρισε τον Χριστό μετανόησε και άλλαξε η ζωή της και έγινε μεγάλη Αγία της Εκκλησίας μας!
Έτσι κι εμείς παιδιά μου, πρέπει να μετανοούμε αν στεναχωρούμε τον Χριστό μας, με την άσχημη μας συμπεριφορά , να καθαρίζουμε την ψυχούλα μας όπως έκανε η Αγία Μαρία η Αιγυπτία και να ξαναγινόμαστε πάλι καθαροί και γεμάτο αγάπη για τον Χριστό μας!!!
Αυτή την Παρασκευή στην Εκκλησία μας, ψάλλαμε τους Χαιρετισμούς ή αλλιώς όπως λέγεται τον Ακάθιστο Ύμνο! Δεν πιστεύω να κάθισε κανείς, εεε;;;(!!!)
Αλήθεια γιατί λέγεται Ακάθιστος Ύμνος και τι είναι;;; Για να μάθουμε σήμερα…
Ο ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ
Είναι ένα τραγούδι, άλλωστε αυτό σημαίνει ύμνος. Ύμνος χιλιοτραγουδισμένος από τότε μέχρι και σήμερα. Ένα τραγούδι χαράς, γι’ αυτό λέγονται και Χαιρετισμοί. Τα θαυμάσια «Χαίρε», προς την Παναγία του αρχαγγέλου Γαβριήλ, όταν παρουσιάστηκε την Παναγία και της είπε ότι θα γεννήσει τον Σωτήρα του κόσμου. «Χαίρε Κεχαριτωμένη» της είπε ο άγγελος. Αυτό το λέμε κι εμείς εκατοντάδες φορές.
Επίσης, πρέπει να ξέρουμε ότι οι Χαιρετισμοί αποτελούνται από 24 τροπάρια, τόσα όσα και τα γραμματάκια της αλφαβήτας. Όλα αυτά τα τροπάρια, παιδιά, μας λένε για τα σπουδαιότερα γεγονότα της ανθρωπότητας που βοήθησαν εμάς τους ανθρώπους να σωθούμε: τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και τη Γέννηση του Χριστού μας. Αυτό τον Ακάθιστο Ύμνο τον ακούμε τώρα τη Μεγάλη Σαρακοστή. Κάθε Παρασκευή ψέλνεται μια στάση του Ακάθιστου Ύμνου. Και την τελευταία Παρασκευή ψέλνεται ολόκληρος ο Ακάθιστος Ύμνος. Είναι το γλυκύτερο τραγούδι εδώ στη γη! Αξίζει όμως να γνωρίσουμε την καταπληκτική ιστορία των «Χαιρετισμών» που είναι αληθινή!!!
Πριν πολλά πολλά χρόνια. . . Η Κωνσταντινούπολη, η όμορφη και ισχυρή πρωτεύουσα του Βυζαντίου, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Ο αυτοκράτοράς της, ο Ηράκλειος, απουσιάζει σε μια μεγάλη εκστρατεία, με τους καλύτερους στρατιώτες και πολεμάει τους Πέρσες, που ήταν γνωστοί εχθροί του Βυζαντίου. Κι έτσι η Πόλη έχει σχεδόν αδειάσει από στρατιώτες. Σκοπός του αυτοκράτορα, να φέρει πίσω τον Τίμιο Σταυρό, που τον είχαν πάρει για λάφυρο οι Πέρσες. Κι ενώ τα μάτια όλων είναι στραμμένα στα μακρινά σύνορα του Κράτους, εκεί όπου πολεμούσε ο Ηράκλειος, ξαφνικά θλιβερές ειδήσεις αναστατώνουν τους κατοίκους της Κωνσταντινούπολης.
Τι είχε συμβεί; Οι Πέρσες κατόρθωσαν να παραπλανήσουν τον Ηράκλειο. Κι ενώ αυτός πολεμούσε μαζί τους, Περσικός στρατός ήρθε από την ξηρά, περικύκλωσε την Κωνσταντινούπολη, ενώ ταυτόχρονα από τη θάλασσα παρουσιάστηκε κι άλλος εχθρός, οι Άβαροι, που συμμάχησαν με τους Πέρσες. Η πολιορκία ήταν τρομερή: οι Πέρσες πολιορκούσαν από τη στεριά και οι Άβαροι από τη θάλασσα. Η θέση της Πρωτεύουσας γινόταν πολύ δύσκολη, καθώς ήταν περικυκλωμένη από 100.000 περίπου στρατιώτες. Οι πολιορκητές, με περισσή αλαζονεία έστειλαν το μήνυμά τους, στους κατοίκους: «Μόνο αν γίνετε πουλιά για να πετάξετε ή ψάρια για να κολυμπήσετε, θα σωθείτε από την καταστροφή που σας περιμένει».
Όμως στην Πόλη βρισκόταν ένας γενναίος και άγιος άνθρωπος: ο πατριάρχης Σέργιος, ο οποίος αναπτέρωσε το ηθικό των πιστών, με τα φτερά της πίστης στη βοήθεια του Θεού. Χωρίς να χάσει καιρό έκανε δύο επιστρατεύσεις:
α. Κάλεσε όλους όσοι μπορούσαν να πάρουν όπλα, να τρέξουν στα τείχη, στις επάλξεις για να πολεμήσουν γενναία. Πράγματι, δεν έμεινε άντρας, που να μπορούσε να πάρει στο χέρι όπλο, που δεν πήγε στα τείχη. Έτσι ξεκουράστηκαν κάπως οι στρατιώτες, που μέρα νύχτα τόσο καιρό πολεμούσαν και αντιμετώπιζαν γενναία τις επιθέσεις των εχθρών. Μάλιστα και ο ίδιος περιόδευε συνέχεια πάνω στα τείχη. Και κρατώντας στα χέρια του, μια θαυματουργό εικόνα της Παναγίας, ευλογούσε τους ηρωικούς υπερασπιστές και τους εμψύχωνε. Πόσο συγκινητικό θέαμα!
β. Ταυτόχρονα, έκανε και μια δεύτερη επιστράτευση, σπουδαιότερη από την πρώτη. Όσοι δεν μπορούσαν να πολεμήσουν, γέροντες, γυναίκες και μικρά παιδιά, επιστρατεύτηκαν στη μεγάλη μάχη της προσευχής. Την ώρα, που γονατιστοί οι στρατιώτες, πάνω στα τείχη, με το χέρι στο όπλο, πολεμούσαν, γονατιστός κι ο λαός, μέσα στις εκκλησιές, με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό, έστελνε θερμή ικεσία και προσευχή στον Θεό και στην Υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους των χριστιανών, παρακαλώντας την να λυπηθεί την Πόλη της και να σπεύσει σε βοήθεια.
Μα τότε έγινε το θαύμα! Ο Θεός σήκωσε σφοδρό άνεμο στη θάλασσα του Βόσπορου και υψώθηκαν πελώρια κύματα. Φοβερός ανεμοστρόβιλος παρασύρει τα πάντα. Πρωτοφανής θαλασσοταραχή. Το ένα μετά το άλλο, τα καράβια των εχθρών αρχίζουν να βουλιάζουν. Πανικός καταλαμβάνει τους εχθρούς. Τρομαγμένοι λύνουν την πολιορκία και αναχωρούν. Οι χριστιανοί από τα τείχη βλέπουν αυτή την απότομη έκβαση της μάχης και κλαίνε από χαρά και συγκίνηση. Κανένας δεν αμφιβάλλει, πως αυτό που έγινε ήταν ένα θαύμα, ένα μεγάλο θαύμα, που έκανε η Παναγία Μητέρα του Χριστού. Αυτή άκουσε τις προσευχές!
Το επόμενο βράδυ, όλοι οι πιστοί μαζεύτηκαν στον ναό της Παναγίας Βλαχερνών. Ο Άγιος Πατριάρχης Σέργιος, οι άρχοντες, οι γενναίοι υπερασπιστές, όλος ο κλήρος και οι χιλιάδες του λαού, εκεί μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, που σώζεται μέχρι σήμερα, όρθιοι όλη τη νύχτα, έψαλλαν τον Ύμνο προς την Παναγία, ευχαριστώντας την για τη μεγάλη νίκη.
Τι έψαλλαν, παιδιά; Τον Ακάθιστο Ύμνο, τους Χαιρετισμούς, δηλαδή, όπως ψάλλουμε κι εμείς κάθε Παρασκευή τώρα στην Σαρακοστή. Ήταν γραμμένος λίγα χρόνια πριν, ο Ακάθιστος Ύμνος, μα εκείνο το βράδυ τον έψαλλαν όλοι μαζί όρθιοι, χωρίς να κάθεται κανένας. Γι’ αυτό και λέγεται Ακάθιστος, επειδή κανένας δεν καθόταν.
Τι είναι λοιπόν για μας η Παναγιά μας;
Στο κέντρο, λοιπόν, της καρδιάς μας, δίπλα από τον Χριστό, να είναι η Παναγία μας, η στοργική μας, γλυκιά μητέρα. Σ’ αυτήν να μιλάμε, να προσευχόμαστε και αυτήν να υμνούμε!!! Πόσες φορές μας έχει βοηθήσει και συνέχεια μας βοηθάει κι εμάς και την Πατρίδα μας!!!
Τους Χαιρετισμούς της Παναγιάς μας, παιδιά μου, μπορούμε και μόνοι μας να τους ψάλλουμε όποτε θέλουμε, όλο τον χρόνο! Τους αγαπάει πολύ η Παναγιά μας και είναι ευλογία μεγάλη για μας!