ΠΡΟΣΕΥΧΗ:

Πριν αρχίσει η κάθε συνάντηση

    Εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν. 
Δόξα σοι, Χριστέ ὁ Θεός, ἡ ἐλπίς ἡμῶν, δόξα σοι.
 

   Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος, καὶ σῶσον, Ἀγαθέ, τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ἀμήν.

Καλησπέρα σε όλους! Κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει… Σωστά! Τους Άγιους Τρεις Ιεράρχες: τον Άγιο Βασίλειο τον Μέγα, τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο! Είναι οι προστάτες δασκάλων και μαθητών, μαζί τους γιορτάζουμε και όλοι εμείς! Χρόνια μας πολλά, λοιπόν, καλή πρόοδο και καλή φώτιση!

[Το παρόν θέμα έχει να κάνει με πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι, γι᾽ αυτό καλό είναι να κάνουμε μια καλή συζήτηση μαζί τους έτσι ώστε να τους διευκολύνουμε να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους]

1. Η υπερβολική ευαισθησία

Είναι σύνηθες, κατά την εφηβεία, ένα παιδί να νιώθει άβολα με τις πολλές διαδοχικές αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα του και να γίνεται υπερευαίσθητο σε θέματα που έχουν να κάνουν ιδιαίτερα με την εμφάνισή του. Σαν συνέπεια, μπορεί να αντιδρά με εκνευρισμό ή να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης. Καλό είναι να συνειδητοποιήσει αυτές τις αλλαγές στη συμπεριφορά του και να τις συζητήσει με έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης του.

2. Η αναζήτηση ταυτότητας

Μπαίνοντας στη διαδικασία της ενηλικίωσης, ένα παιδί νιώθει την πίεση να ορίσει τι είναι εκείνο που «ξεχωρίζει» στην προσωπικότητά του. Εμφανίζει, επίσης, την τάση να συναναστρέφεται περισσότερο τους φίλους του, οι οποίοι περνούν την ίδια φάση, παρά τον οικογενειακό του κύκλο. Πολλές φορές αναρωτιέται και ψάχνεται να ανακαλύψει ποιος είναι και που πάει, τι στόχο έχει στη ζωή του και πολλά άλλα. Ο αγώνας να ανακαλύψει σε τι διαφέρει από τους άλλους και ποια είναι η θέση του στον κόσμο, το οδηγεί σε έναν παράλληλο αγώνα για να ανεξαρτητοποιηθεί όσο γίνεται από γονείς και συγγενείς.

3. Η αβεβαιότητα

Ούτε παιδί ούτε ενήλικος, ένας έφηβος βιώνει μια πρωτόγνωρη αβεβαιότητα. Είναι μια μεταβατική περίοδος κατά την οποία το, μέχρι χτες, παιδί καλείται να αναρωτηθεί για πράγματα όπως η καριέρα, η μελλοντική δουλειά και ο γάμος. Όλα αυτά είναι τόσο καινούργια που, η σκέψη τους και μόνο, μπορεί να φέρει άγχος για το μέλλον. Η κατάσταση αυτή επιβαρύνεται καθώς οι απαιτήσεις των γύρω σταδιακά αυξάνονται. Ιδιαίτερα τα παιδιά του Λυκείου αντιμετωπίζουν ποιο μεγάλο πρόβλημα καθότι πιέζονται από τους γονείς να απαντήσουν και να καταλήξουν τι ακριβώς θέλουν να ακολουθήσουν στο μέλλον. Θέλει χρόνο, αναλόγως και το χαρακτήρα του παιδιού, αλλά σιγά-σιγά έρχεται η προσαρμογή και η ισορροπία. Αν δεν έρθει τότε πρέπει να ψαχτούμε.

4. Η πίεση των φίλων και τα πρότυπα που σερβίρει η κοινωνία

Στην εφηβεία, οι συζητήσεις μεταξύ ενός παιδιού και του στενού του κύκλου αποκτούν μαχητικότερο χαρακτήρα και οι σχέσεις γίνονται ανταγωνιστικότερες, λόγω και της αυξημένης επιρροής των social και των Μ.Μ.Ε και της κουλτούρας που προβάλλουν ως «κατάλληλη» ή μη. Οι διαδοχικές εναλλαγές σε επιθυμίες και προτιμήσεις, με γνώμονα την αποδοχή των φίλων, ή την διαφωνία απόψεων δεν αποκλείεται να οδηγήσουν το παιδί σε σύγκρουση με τους γονείς. Εδώ χρειάζεται προσοχή και από τα δύο μέρη, διότι αν οι συγκρούσεις είναι μεγάλες μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρά οικογενειακά προβλήματα.

5. Οι εσωτερικές συγκρούσεις

Το πέρασμα από την περίοδο της εξάρτησης από τους γονείς και από την άλλη την έντονη την επιθυμία για ανεξαρτησία, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Η ανάγκη του έφηβου για απαγκίστρωση συγκρούεται με την ανάγκη του παιδιού για υποστήριξη από τους γονείς και τα όρια είναι στην αρχή θολά. Με τη βιαστική απόρριψη στοιχείων της παιδικής ταυτότητας για τη συγκρότηση μιας νέας, πιο ταιριαστής στο εφηβικό φιλικό περιβάλλον, ίσως προκύψει ακόμη ένα εσωτερικό πεδίο μάχης.

6. Οι εναλλαγές στην ψυχική διάθεση

Πάνω σε όλα τ’ άλλα, ένα παιδί που μπαίνει στην εφηβεία μπορεί να παρουσιάσει συχνές και δραματικές μεταπτώσεις στη διάθεση και τη συμπεριφορά του, περνώντας από συναισθήματα έντονης χαράς σε καταστάσεις έντονης λύπης, απ’ την κοινωνικότητα στην εσωστρέφεια κλπ., από την ηρεμία στην επιθετικότητα. Οι αλλαγές σε διάφορους τομείς της ζωής του σε συνδυασμό με τις ορμονικές μεταβολές στο εφηβικό του σώμα, συμβάλλουν σε αυτές τις μεταπτώσεις.

7. Η επίγνωση των σωματικών μεταβολών 

Σε ατομικό επίπεδο, ο ερχομός της εφηβείας ποικίλει σε διάρκεια και ένταση, με αποτέλεσμα ένα παιδί να μην είναι πάντα συγχρονισμένο με τους συνομηλίκους του. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια εσωστρέφεια, με τη μορφή της διαρκούς ενασχόλησης με τις αλλαγές στο σώμα του. Λόγω της πιο ραγδαίας και εμφανούς φύσης των αλλαγών, αυτό είναι πιο σύνηθες στα κορίτσια, που παρουσιάζουν περισσότερες πιθανότητες να νιώθουν παράταιρες ανάμεσα σε συνομήλικες που δεν έχουν ακόμη «μεγαλώσει».

8. Η σεξουαλική αφύπνιση

Κατά την εφηβεία, ξεκινά και η σεξουαλική ωρίμανση του παιδιού, η οποία, ως στάδιο της ανάπτυξης, καθορίζει τη στιγμή που ο νέος άνθρωπος είναι σε θέση να τεκνοποιήσει. Μαζί, έρχονται και πρώτες ενδείξεις σεξουαλικής έλξης και έντονου ενδιαφέροντος για τα σώματα των άλλων. Οι απορίες που, σίγουρα, θα έχει, καλό είναι να απαντηθούν από έναν ενήλικο (γονέα ή πνευματικό ή κατηχητή) ώστε το παιδί να είναι πλήρως ενημερωμένο για τις αλλαγές που αντιμετωπίζει και για τι πρέπει να προσέχει.

9. Χρήση διαδικτύου 

    Οι έφηβοι χρησιμοποιούν το ίντερνετ γιατί τους προσφέρει μια διέξοδο από την πιεστική και αγχώδη καθημερινότητα, από τα προβλήματα και τα άσχημα συναισθήματα και καταφέρνουν να χαλαρώνουν, να νιώθουν ευχάριστα και να βγαίνουν από την πραγματικότητά τους.
    Πάντα όμως υπάρχει η περίπτωση να εθιστούν στο διαδίκτυο και να έχουμε άλλα προβλήματα π.χ. αποφυγή μελέτης, εμπλοκή σε κακές ιστοσελίδες, διάσπαση προσοχής κ.λπ. Άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο στο είδος της  σχέσης με το διαδίκτυο είναι η οικογενειακή κατάσταση, το είδος των οικογενειακών δεσμών, ο έλεγχος και τα όρια που υπάρχουν από τους γονείς και η ποιότητα της επικοινωνίας μεταξύ τους.
   Επίσης, η ψυχοσύνθεση κάθε εφήβου τον προδιαθέτει ή τον προστατεύει από εξαρτητικές συμπεριφορές. Μην ξεχνάμε ότι η σωστή χρήση του διαδικτύου είναι εποικοδομητική. Προσοχή, όμως, μήπως η χρήση γίνει κατάχρηση!

Και ποια είναι η λύση θα ρωτήσει κάποιος; 

 
     Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς θα πρέπει να οπλιστούν με πολλή υπομονή και να συνειδητοποιήσουν ότι η ξαφνική αλλαγή της συμπεριφοράς του παιδιού, δεν οφείλεται σε κάποιο καπρίτσιο, αλλά στην εφηβεία! 
 
    H λύση, αρχικά, για τα προβλήματα του εφήβου είναι η προσευχή στον Θεό, Ο Οποίος ενδιαφέρεται για εμάς. [Πάσαν την μέριμναν υμών επιρρίψατε επ’ αυτόν, ότι αυτώ μέλει περί υμών” (Α’Πέτρ. ε’ 7)]. Μιλάμε στην προσευχή μας και παρακαλούμε τον Θεό να μας βοηθήσει.
 
    Κατόπιν ας κάνουμε μία ειλικρινή συζήτηση με τους γονείς μας, και να έχουμε διάθεση να τους ακούσουμε και να κάνουμε όπου πρέπει υποχωρήσεις.
 
    Όταν όμως αυτό είναι αδύνατον, τότε ο εκπαιδευμένος και έμπειρος ιερέας ή πνευματικός, ακόμα και ο κατηχητής μας, μπορεί να μας βοηθήσει. 
    
    Όταν δεν μπορεί κανείς να λύσει κάποια θέματα, τότε καλό είναι να απευθυνθούμε στον ειδικό γιατρό για να μας δοθεί η λύση. 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ:


Μετά από κάθε συνάντηση

    Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος, ἐλέησον ἡμᾶς. (3)

    Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον· καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. Ἀμήν.

    Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.