ΘΕΜΑ 12.2 | Η ζωή του δυνατού Σαμψών

Και στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε πως ο εκλεκτός λαός του Θεού, οι Ισραηλίτες είχαν πολλούς εχθρούς. Ο Θεός έστελνε πιστούς και γενναίους ανθρώπους, τους Κριτές όπως ονομάζονταν, που προστάτευαν και καθοδηγούσαν σωστά τον λαό Του. Σήμερα θα μιλήσουμε για έναν Κριτή με υπεράνθρωπη δύναμη.

Ζούσε κάποτε στη φυλή Δαν του Ισραήλ μια πιστή γυναίκα που δεν μπορούσε να κάνει παιδιά. Κάποια μέρα ξαφνικά ένας άγγελος φανερώθηκε μπροστά της και της είπε πως θα γεννήσει ένα αγόρι. Της εξήγησε μάλιστα πως το αγόρι αυτό θα είναι Ναζιραίος, δηλαδή αφιερωμένο στον Θεό, γι’ αυτό δεν πρέπει ούτε κρασί να πιει ποτέ αλλ’ ούτε να κόψει και τα μαλλιά του, γιατί απ’ αυτά θα αντλεί τη θαυμαστή του δύναμη! Η ευσεβής γυναίκα, αναστατωμένη από την ουράνια εμφάνιση, έτρεξε ν’ αναγγείλει στον σύζυγό της, τον Μανωέ, τη χαρούμενη είδηση. Εκείνος έδειξε αμέσως πίστη στον Θεό και προσευχήθηκε να τον φωτίσει, ώστε να αναθρέψει το παιδί του σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του.

Πράγματι η γυναίκα γέννησε ένα αγοράκι γεμάτο υγεία. Το ονόμασαν Σαμψών, που σημαίνει «ήλιος». Ο Σαμψών μεγάλωνε και ξεχώριζε για την ασύγκριτη δύναμή του. Κάποια μέρα μάλιστα πάλεψε με ένα λιοντάρι και το σκότωσε με πολύ μεγάλη ευκολία! Μ’ αυτό τον άθλο ο Θεός ήθελε να του δείξει πως όταν Εκείνος είναι κοντά μας και μας δυναμώνει, τότε μπορούμε να κάνουμε πολλά. Έτσι, λοιπόν, ο δυνατός Σαμψών έγινε Κριτής, δηλαδή αρχηγός των Ισραηλιτών.

Εκείνα τα χρόνια οι Φιλισταίοι, ένας εχθρικός λαός, είχαν καταφέρει να υποδουλώσουν για σαράντα ολόκληρα χρόνια τους Ισραηλίτες κι ο πανίσχυρος Σαμψών γεννήθηκε για να τους βοηθήσει. Γνωρίζοντας οι εχθροί του τη μεγάλη του δύναμη δεν έχαναν ευκαιρία προκειμένου να του κάνουν κακό και να γλιτώσουν μια και καλή από εκείνον.

Κάποτε ο Σαμψών επισκέφθηκε την πόλη Γάζα, την πρωτεύουσα των Φιλισταίων. Εκεί συνάντησε μια γυναίκα που ζούσε αδιαφορώντας για το θέλημα του Θεού και δέχτηκε να φιλοξενηθεί στο σπίτι της. Οι Φιλισταίοι έμαθαν πως ήρθε στην πατρίδα τους και περικύκλωσαν όλη την περιοχή, έκλεισαν με μεγάλη ασφάλεια την πύλη της πόλης τους για να μην μπορεί ο αντίπαλός τους να ξεφύγει και περίμεναν να ξημερώσει για να τον σκοτώσουν. Όμως τα μεσάνυχτα ο Σαμψών ξύπνησε κι έφτασε στην πύλη της πόλης, χωρίς να τον καταλάβει κανείς. Σήκωσε τα δυνατά του χέρια κι άρπαξε τις πόρτες. Τις τράβηξε με τόση δύναμη ώστε τις έβγαλε και δραπέτευσε!

Δυστυχώς όμως, παρόλο που ο Σαμψών κινδύνευσε τόσο πολύ, δεν συνετίστηκε. Ήταν θαρραλέος μα αφελής. Γνώρισε την όμορφη Φιλισταία Δαλιδά και την αγάπησε πολύ, αν κι εκείνη δεν του συμπεριφέρθηκε σωστά κι έλεγε ψέματα ότι τον αγαπάει. Οι συμπατριώτες της σκέφτηκαν πως για να νικήσουν τον Σαμψών θα έπρεπε να μάθουν την πηγή της δύναμής του. Της ζήτησαν, λοιπόν, να τον καλοπιάσει, ώστε να της φανερώσει το μυστικό του και της υποσχέθηκαν μάλιστα πως αν καταφέρει να το μάθει θα της δώσουν πολλά χρήματα! Η Δαλιδά δέχθηκε κι άρχισε αμέσως τις προσπάθειές της για να μάθει το μυστικό. Τρεις φορές πίστεψε η Δαλιδά πως τα κατάφερε μα και τις τρεις φορές ο Σαμψών την ξεγέλασε και δεν της φανέρωσε την αλήθεια. Τότε εκείνη άρχισε να κλαίει και να διαμαρτύρεται πως δεν την αγαπά και πως γι’ αυτό δεν της εμπιστεύεται πού κρύβεται η μεγάλη του δύναμη. Ο Σαμψών, που αγαπούσε πολύ τη Δαλιδά, λύγισε και τελικά της αποκάλυψε ότι η δύναμή του οφείλεται στα μαλλιά του. Της εξήγησε πως από μικρό παιδί ήταν αφιερωμένος στον Θεό με εντολή να μην τα κόψει ποτέ, γιατί αλλιώς η δύναμή του θα χανόταν.

Μόλις η Δαλιδά έμαθε το μυστικό, έτρεξε χαρούμενη στους Φιλισταίους λέγοντας τα πάντα. Εκείνοι της έδωσαν τα χρήματα, όπως της είχαν υποσχεθεί, κι η πονηρή Δαλιδά επέστρεψε κι αποκοίμισε τον Σαμψών. Όση ώρα εκείνος κοιμόταν, έβαλε ανθρώπους να του ξυρίσουν το κεφάλι. Μόλις ο προδομένος αρχηγός των Ισραηλιτών ξύπνησε δεν είχε πια δύναμη! Έτσι οι Φιλισταίοι με μεγάλη ευκολία τον έδεσαν, τον τύφλωσαν και τον έριξαν στη φυλακή. Ο άλλοτε πανίσχυρος αντίπαλός τους ήταν υποχρεωμένος εκεί να γυρίζει ολημερίς ένα βαρύ χειρόμυλο δουλεύοντας σκληρά. Κι οι Ισραηλίτες χωρίς τον Σαμψών δεν μπορούσαν να κάνουν απολύτως τίποτα…

Ο καιρός περνούσε. Οι φύλακες παρατηρούσαν τα μαλλιά του Σαμψών που μάκραιναν σιγά σιγά κι έβλεπαν πως επέστρεφε η παλιά του δύναμη μα δε φαινόταν επικίνδυνος πια. Μια μέρα που οι Φιλισταίοι έκαναν θυσίες προς τιμήν του ψεύτικου θεού τους Δαγών, σκέφτηκαν να φέρουν στο ναό τους τον τυφλό Σαμψών για να τους διασκεδάσει. Τότε άρχισαν όλοι να τον κοροϊδεύουν και να γελούν μαζί του. Εκείνος, έχοντας ταπεινωθεί βαθιά από τα παλιά του λάθη, άκουγε τα προκλητικά λόγια τους χωρίς ν’ απαντά τίποτα. Το μόνο που ζήτησε έπειτα από λίγο ο Σαμψών, ήταν να τον οδηγήσει κάποιος κοντά στις πανύψηλες κολόνες που στήριζαν τη στέγη του ναού όπου διασκέδαζαν οι Φιλισταίοι. Αφού τις αγκάλιασε με τα χέρια του, προσευχήθηκε με θέρμη στον Θεό να του δώσει μια τελευταία ευκαιρία να επανορθώσει. «Ας πεθάνω μαζί με τους εχθρούς της πατρίδας μου», είπε κι αμέσως άρχισε να τις κουνά τόσο δυνατά ώστε οι τοίχοι έσπασαν και γκρεμίστηκε ολόκληρο το κτήριο! Έτσι καταπλακώθηκαν όλοι οι αρχηγοί των Φιλισταίων μαζί με τους περισσότερους πολεμιστές τους. Ο Σαμψών θυσιάστηκε για να γλιτώσει ο λαός του Θεού από τους εχθρούς του.