Θέμα 1.3 Ποιος έφτιαξε τον Θεό;

Δομή της κάθε συνάντησης

• Για να κρατάς ρυθμό και να μη μοιάζει “μάθημα σχολείου”:

1. Προσευχή (1-3᾽) – απλή, ζεστή, και αν είναι δυνατόν όλοι μαζί (Βασιλεύ Ουράνιε…., Πάτερ Ημών).
2. Παιχνίδι ή Ανακοινώσεις σε στυλ ερωτήσεων (10´) – ειδικά στην αρχή βοηθά να “σπάσει ο πάγος”. π.Χ: Πώς περάσατε την Εβδομάδα;
3. Θέμα συζἠτησης (20´–25´το πολύ) – μικρή εισήγηση (μονὀλογος) πάνω σε μια ερώτηση/πρόβλημα/θέμα πίστης, με διάλογο.
4. Συζήτηση – Ίσως πάνω στο μάθημα ή κάτι άλλο π.χ. εργασία σε ομάδες, δημιουργία αφίσας, φωτο με polaroid και ανάρτηση στον πίνακα ανακοινώσεων
5. Δραστηριότητα – Παιχνίδι (30+´) – (π.χ. εσωτερικό πρωτάθλημα ή κάτι που να έχει και συναγωνισμό)
6. Κλείσιμο (5´) – μικρή κατακλείδα, προσευχή, ίσως και ένα μικρό “challenge” για την εβδομάδα. π.χ. κουίζ ερωτἠσεων με μικρό δώρο.
   

   ---

Στόχοι του Κατηχητικού

1. Πνευματικοί: γνωριμία με τον Χριστό, εμβάθυνση στην πίστη, συμμετοχή στη Λατρεία.
2. Παιδαγωγικοί: καλλιέργεια χαρακτήρα, ευθύνης, συνεργασίας.
3. Ψυχαγωγικοί: με παιχνίδια, εκδρομές, τουρνουά, θεατρικό, μουσική βραδιά, προβολή ταινίας με συζήτηση.
4. Κοινωνικοί: να νιώσουν ομάδα, οικογένεια της ενορίας και εν γένει της Εκκλησίας.
5. Πολιτιστικοί: επαφή με παράδοση, μουσική, τέχνη, δημιουργία.
   

   ---

Μέθοδοι – Τι τραβάει τους εφήβους

1. Οπτικοακουστικά: βίντεο, εικόνες, μουσική, μικρά podcasts.
2. Διάλογος: όχι μονόλογος. Κάνε ερωτήσεις, άσε να ακουστούν.
3. Δράσεις: Θεατρικά, δημιουργία βίντεο Ιnsta – TikTok με μήνυμα, αφίσες, κατασκευές.
4. Πρωταθλήματα: Εσωτερικά, όπως Playstation, Μίνι ποδόσφαιρο ή Μπάσκετ σε εξωτερικό χώρο του κατηχητικού.
5. Κοινωνική προσφορά: επίσκεψη σε χώρους φιλοξενίας παιδιών, γηροκομείο, φυλακές Μαλανδρίνου ή Άμφισσας, συλλογή τροφίμων.
   

   ---

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΩΚΙΔΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΕΟΤΗΤΑΣ

ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΞΕΙΣ 7 Οκτωβρίου 2025 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ & ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΣ

Πρόσκληση

Αγαπητά μου παιδιά, ως πνευματικός σας πατέρας προσκαλώ  όλους τους νέους Γυμνασίου και Λυκείου μαζί με τους κατηχητές  των ενοριακών συναντήσεων μας, την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025  το πρωί στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, η οποία θα τελεστεί  στον Ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου στο Καστράκι Δωρίδος. Μετά την συνάντησή μας θα ακολουθήσει κέρασμα,  καθώς και εκδρομή όλων των κατηχητικών ομάδων στην Πάτρα!!!

Σας αναμένω χαρά

Ο πνευματικός σας πατέρας  

+ Ο Μητροπολίτης Φωκίδος Θεόκτιστος 

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ – Ποιος έφτιαξε τον Θεό;

1. Ποιος έφτιαξε τον Θεό?

Αυτό το πολύ σημαντικό και οντολογικό ερώτημα ίσως σας έχει απασχολήσει αρκετές φορές στην ζωή σας, όπως και εμάς όταν ήμασταν στην ηλικία σας. Όχι αδίκως, αφού η ανθρώπινη λογική μας υπαγορεύει ότι όλα και όλοι έχουν κάποιον δημιουργό. Ως κτίσματα που είμαστε είναι φυσιολογικό να σκεφτόμαστε έτσι.

Εμείς όμως τι έχουμε μάθει για τον Θεό? Ότι ο Θεός δεν έχει αρχή, δεν έχει τέλος, είναι άχρονος δηλαδή, και πέραν του χωροχρόνου. Αν ο Θεός είχε δημιουργό ή προγόνους τότε δεν θα ήταν Θεός αλλά κτίσμα. Και ένα κτίσμα δεν μπορεί να φτιάξει ένα άλλο κτίσμα. Όχι με την έννοια ενός κτιρίου αλλά με την έννοια της δημιουργίας του ανθρώπου. Με αυτή την λογική θα έπρεπε να αναζητήσουμε τον δημιουργό του Θεού κ.ο.κ. Άρα πάλι θα ψάχναμε να βρούμε τον έναν δημιουργό. Το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να συλλάβει το άναρχο (= χωρίς αρχή) και το ατελεύτητο του Θεού. Ίσως, όταν και αν πάμε στον Παράδεισο, να μας αποκαλύψει ο Δημιουργός μας περισσότερα πράγματα για την δημιουργία του κόσμου.

2. Πώς ξέρουμε ότι ο Θεός είναι καλός και όχι κακός;

Δεν το ξέρουμε αλλά μπορούμε να το συμπεράνουμε από δύο μεγάλες αλήθειες, που και τις ξέρουμε και τις έχουμε διδαχθεί.

1. Πρώτον από την τελειότητα των δημιουργημάτων Του (αν ήταν κακός θα μας έφτιαχνε όλους και όλα τα όντα τερατωδώς και με δυσλειτουργίες και φυσικά δεν θα μας έφτιαχνε καθόλου) και

2. δεύτερον από την Σταυρική Του θυσία (αν ήταν κακός δεν υπήρχε καμία περίπτωση να θυσιαστεί και να υποστεί τόσα μαρτύρια και εξευτελισμούς από κάποιο ον κατώτερο από Εκείνον). Σκεφτείτε εδώ ως παράδειγμα τους καλλιτέχνες που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για να δημιουργήσουν κάτι όμορφο και τέλειο.

Οτιδήποτε κακό υπάρχει στον κόσμο και στον άνθρωπο είναι αποτέλεσμα της πτώσης μας και του διεστραμμένου διαβόλου που επιθυμεί μόνο το κακό μας. Συγκρίνοντας την μορφή του Θεού και του διαβόλου, με ό,τι γνωρίζουμε και ό,τι μπορούμε να αντιληφθούμε με την πεπερασμένη λογική μας, καταλαβαίνουμε αμέσως την διαφορά. Ποιος είναι καλός και ποιος κακός. Και μην ξεχνάμε και κάτι ακόμα.

Μπορεί ο Θεός να είναι παντοδύναμος, αλλά είναι ταυτόχρονα και ταπεινός. Κρύβεται, γιατί αν παρουσίαζε στους ανθρώπους την αλήθεια Του, τότε θα τους εξανάγκαζε να Τον ακολουθήσουν. Η ελευθερία του να διαλέξεις είναι η ύψιστη μορφή της αγάπης Του προς τα παιδιά Του και η τρανή απόδειξη του απόλυτου καλού. Για Εκείνον δεν είμαστε απλά δημιουργήματα αλλά κληρονόμοι της βασιλείας Του!

3. Πώς γίνεται ο Θεός να είναι Ένας και ταυτόχρονα Τριάδα;

Πρώτα από όλα  πρέπει να πούμε πως γνωρίζουμε για την Τριαδικότητα του Θεού από την Βάπτιση του Χριστού, όπου ο Χριστός βαπτιζόταν και ήταν ορατός, ο Πατέρας ακούστηκε και το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε από τον Ουρανό συμβολικά ως περιστέρι. Πλήθος άλλων αγιογραφικών αποσπασμάτων μαρτυρούν την Τριαδικότητα του Θεού και φυσικά τα λόγια του ίδιου του Χριστού.

Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να συλλάβει πως ο Θεός ενώ είναι Ένας είναι ταυτόχρονα και τρία πρόσωπα. Μπορούμε εδώ να δώσουμε ένα παράδειγμα, υποδεέστερο, βέβαια, αλλά περισσότερο κατανοητό. Αυτό είναι ο γάμος. Δύο, λοιπόν, άνθρωποι προσέρχονται στο μυστήριο του γάμου ως δύο ξεχωριστά πρόσωπα και μετά μυστηριωδώς εξέρχονται ως ένα, παρόλο που και οι δύο εξακολουθούν να διατηρούν τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους. Στον Θεό η ύπαρξη και η συνύπαρξη έχουν διαφορετική σημασία από ότι καταλαβαίνει ο ανθρώπινος νους. Η αγάπη εντός της Αγίας Τριάδας είναι πάνω από την έννοια της δικής μας αγάπης. Ο Πατέρας δεν αγαπά απλά τον Υιό αλλά συνυπάρχει με απόλυτη ενότητα φύσεως, θελήσεως και ενεργείας με τον Υιό. Το ίδιο ισχύει και για το Άγιο Πνεύμα. Τα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδας είναι ίσα και συνδημιουργοί των πάντων.

4. Μπορώ με την λογική να καταλάβω κάπως την Αγία Τριάδα;

Η απάντηση είναι σύντομη και είναι αρνητική. Εδώ δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να εκφράσουμε το βάθος του ίδιου μας του εαυτού, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον άπειρο Θεό? Δεν υπάρχει καμία αναλογία μεταξύ ύλης και Θεού. Ίσως, ένα συμβολικό παράδειγμα που μας έδωσε ο Άγιος Κόσμας ο Αιτωλός μας βοηθήσει λιγάκι. Το παράδειγμα είναι ο ήλιος. Ενώ, ο ήλιος είναι ένας είναι ταυτόχρονα και τρία. Ο καιόμενος ήλιος είναι ο Πατέρας, οι προερχόμενες από την καύση ακτίνες είναι ο Υιός και το εκπεμπόμενο φως είναι το Άγιο Πνεύμα. Δεν υπάρχει φως χωρίς την πηγή του και χωρίς ακτίνες. Για αυτόν τον λόγο σε πολλά χωρία και της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης συναντούμε τον πληθυντικό της Αγίας Τριάδας. Μας αρκεί αυτό το παράδειγμα για να μπορέσουμε σε ένα απειροελάχιστο ποσοστό να κατανοήσουμε μέχρι ενός σημείου την Αγία Τριάδα.

5. Ο Υιός του Θεού, ως Υιός, μήπως γεννήθηκε κάποτε;

Όταν εμείς οι άνθρωποι χρησιμοποιήσουμε την λέξη “γιος” ή “κόρη”, τότε αυτόματα καταλαβαίνουμε πως αυτές οι δύο έννοιες αναφέρονται στα παιδιά που γέννησε κάποια μητέρα μαζί με έναν πατέρα. Υπάρχει δηλαδή πάντα ένας πρόγονος. Η Αγία Τριάδα όμως είναι εκτός χώρου και χρόνου, δεν έχει δηλαδή αρχή. Εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό γιατί δεν το ζούμε. Εάν υποθέταμε ότι κάποια στιγμή ο Πατέρας έγινε Πατέρας ενώ δεν ήταν, τότε εισάγουμε στον άχρονο και αναλλοίωτο Θεό την αλλαγή και τον χρόνο. Αυτή η σκέψη όμως είναι βλάσφημη γιατί έτσι αμφισβητούμε τον τέλειο Θεό, ο Οποίος είναι πάντοτε τέλειος και υπήρξε πάντοτε Πατέρας.

Αν ο Υιός και κατ’ επέκταση και το Άγιο Πνεύμα δεν είχαν την ίδια φύση με τον Πατέρα και απλώς “κατασκευάστηκαν” από τον Ίδιο, τότε αυτό θα σήμαινε πως είναι κατώτεροι και σε φύση και σε θέληση και σε ενέργεια. Αν αυτό συνέβαινε, για λόγους που μόνο ο Θεός θα γνώριζε, τότε θα το γνωρίζαμε και εμείς. Όχι γιατί μπορούμε αλλά γιατί θα μας είχε γνωστοποιηθεί από τον Ίδιο τον Θεό, όπως μας γνωστοποιήθηκε και η Τριαδικότητα Του. Δεν θα υπήρχε δηλαδή λόγος να ονομάζει ο Θεός, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα όμοιους και ίσους και ίδιους. Εν κατακλείδι, η γέννηση του Υιού δεν σημαίνει αρχή, αλλά τρόπο ύπαρξης. Μας δηλώνεται δηλαδή η σχέση που έχει με την Αγία Τριάδα. Εδώ να διαχωρίσουμε την γέννηση του Χριστού ως Θεανθρώπου. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.

6. Αφού ο Θεός είναι έξω από τις ικανότητες της ανθρώπινης λογικής, δεν είναι σωστότερο να μην μιλάμε γι’ Αυτόν;

Αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να μην μιλάμε, άσκοπα για τον Θεό, να μην ορκιζόμαστε στο όνομά Του, να μην βρίζουμε το όνομά Του, να μην Τοι βλασφημούμε

Αν δεν ήταν σωστό να μιλάμε για τον Θεό, με κάποιο τρόπο που ο Ίδιος θα μας είχε αποκαλύψει, δεν θα μας επιτρεπόταν. Ο άνθρωπος μιλάει για ό,τι γνωρίζει, για ό,τι του έχει αποκαλυφθεί από τον ίδιο τον Θεό. Ο Θεός αποκαλύπτεται έμμεσα από την Δημιουργία και κυρίως άμεσα με την αποκάλυψη στην Αγία Γραφή. Αποκαλύπτεται βεβαίως και δια μέσου της Παναγίας και των Αγίων Του. Ναι μεν η ουσία του Θεού είναι απρόσιτη στον άνθρωπο, όμως οι ενέργειες Του είναι προσιτές σε κάποιον βαθμό στον άνθρωπο. Αν ο Θεός δεν ήθελε να μας αποκαλυφθεί, δεν θα το είχε κάνει και κανένας δεν θα γνώριζε τίποτα. Θα είχαμε όλοι αφεθεί στο κενό, στο τίποτα. Καμία υπαρξιακή μας ανάγκη δεν θα καλυπτόταν και θα ψάχναμε αιωνίως για τον δημιουργό μας. Επειδή όμως είμαστε πλασμένοι από το χέρι του Θεού είναι πρωτίστως δική μας ανάγκη να γνωρίσουμε τον Πατέρα μας. Ποιο παιδί δεν μιλάει για τους γονείς του και ποιο υιοθετημένο παιδί δεν ψάχνει να τους βρει? Μιλάμε για τον Πατέρα μας με αγάπη ως κατά χάριν υιοί Του και ως γνήσιοι κληρονόμοι της Βασιλείας Του. Δεν είχε καμία ανάγκη ο Θεός να δημιουργήσει τον άνθρωπο. Ό,τι Έκανε το Έκανε από αγάπη. Εξαιτίας αυτής Του της αγάπης μπορούμε και μιλάμε και μπορούμε να Τον προσεγγίσουμε στα μέτρα του δικού μας δυνατού. Ποιο θα ήταν το νόημα της μη αποκάλυψής Του? Πώς θα μάθαινε η ανθρωπότητα για τον Δημιουργό της? Πώς θα μπορούσαμε να χαρούμε, να παρηγορηθούμε ή να έχουμε την δυνατότητα να γίνουμε Άγιοι? Άρα καταλήγουμε ότι πρέπει να μιλάμε για τον Θεό μας. Δεν είναι υποχρέωση, είναι ανάγκη. Δική μας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

• Ο Θεός δεν έχει αρχή ούτε τέλος· δεν Τον έφτιαξε κανείς, γιατί Εκείνος είναι ο Δημιουργός των πάντων. Μπορεί να μη χωράει ο νους μας κάτι τόσο μεγάλο, όμως η δημιουργία Του, η θυσία Του και η Αγία Τριάδα μας αποκαλύπτουν ότι είναι καλός, αγάπη και παρών στη ζωή μας.
• Ο Θεός δεν μας επιβάλλεται· μας σέβεται και μας δίνει την ελευθερία να Τον γνωρίσουμε και να Τον αγαπήσουμε. Δεν είναι απλώς μια “ιδέα”, αλλά Πρόσωπο που θέλει σχέση μαζί μας. Και αυτή η σχέση είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να έχει ο άνθρωπος.

👉 Προαιρετικό: Δώσε ένα “challenge” για την εβδομάδα, π.χ. «Να πεις μια καλή κουβέντα σε έναν συμμαθητή που το χρειάζεται και να μας την γνωστοποιήσεις για το γνωρίζουμε». Έτσι, μένει η πνευματική σύνδεση και μετά τη συνάντηση.

✨  Challenge της εβδομάδας

📖 Αυτή την εβδομάδα, αφιέρωσε λίγα λεπτά κάθε μέρα για να σκεφτείς κάτι στη δημιουργία που σε κάνει να θαυμάζεις τον Θεό — ένα τοπίο, έναν άνθρωπο, ένα συναίσθημα, μια πράξη αγάπης και δημοσιευσέ το στην ομαδική του Ίνστα «π.χ. Βλέπω την θάλασσα, την θαυμάζω κι εκεί βλέπω το χέρι του Θεού…»