ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΓΑΠΩ ΘΕΕ ΜΟΥ;
Αγίου Αυγουστίνου επισκόπου Ιππώνος
Ένα γνωρίζω, Κύριε, για ένα είμαι βέβαιος στην συνείδησή μου, ότι Σε αγαπώ. Άκουσα μέσα μου το λόγο Σου και Σε αγάπησα.
Αλλά και ο ουρανός και η γη, τα πάντα μου λένε να Σε αγαπώ.
Το λένε ασταμάτητα σε όλους τους ανθρώπους “για να μην βρίσκουν δικαιολογίες”…
Όμως τι αγαπώ από Σένα, αγαπώντας Σε;
Δεν είναι η ομορφιά κάποιου σώματος και η εφήμερη αίγλη του, ούτε η λάμψη του φωτός που χαϊδεύει τα χωμάτινα μάτια μου.
Ούτε οι γλυκές μελωδίες που προσφέρουν στ’ αυτιά οι ψαλμοί,
ούτε η μαυλιστική ευωδία των λουλουδιών, των μυρωδικών, των αρωμάτων,
ούτε το μάννα και το μέλι, ούτε μέλη του σώματος που δέχονται αγκαλιάσματα της σάρκας.
Όχι δεν αγαπώ αυτά σε Σένα…
Και όμως αγαπώντας τον Θεό αγαπώ ένα φως, μια φωνή, ένα άρωμα, ένα αγκάλιασμα.
Είναι το φως, η φωνή, το άρωμα και το αγκάλιασμα του εσώτερου ανθρώπου που σκηνώνει μέσα μου, εκεί που λάμπει και κατευνάζει την ψυχή μου ένα άπειρο φως, εκεί που αντηχούν υμνωδίες που ο χρόνος δεν αρπάζει, εκεί που αναβλύζει ένα άρωμα που δεν σκορπά ο άνεμος, εκεί που η τροφή δεν γίνεται βορά της λαιμαργίας και ο κορεσμός δεν χαλαρώνει το αγκάλιασμα.
Να τι αγαπώ αγαπώντας τον Θεό!